Tekst źródłowy strony Cechy w Poznaniu

=Ogólnie=

1710 - "Z powodu epidemii dżumy i braku rzemieślników w mieście król August II Mocny w 1710 r. wydał przywilej pozwalający władzom miejskim na przyjmowanie do prawa miejskiego rzemieślników i kupców narodowości niepolskiej, jednak będących katolikami. Dodatkowo w tym samym przywileju król zalecił władzy miejskiej organizować i wspierać cechy (...) Koniec XVIII wieku rysował się zatem korzystnie pod względem finansowym i gospodarczym dla Poznania, jednak warunki funkcjonowania cechów były już nieco odmienne. Starsi cechowi nie mieli już tak silnej reprezentacji w szeregach władzy miejskiej jak dawniej, zaś na rynku dużo było produktów konkurencyjnych, wytwarzanych poza cechem lub importowanych. Obniżył się także poziom wyszkolenia fachowców, ponieważ koneksje i pieniądze sprawiały niekiedy, że zdanie egzaminu mistrzowskiego można było zwyczajnie kupić ( Zob. Przywileje miasta Poznania XIII–XVIII wieku, wyd. W. Maisel, Poznań 1994, s. 294-295)" za: [https://www.academia.edu/77971813/Antroponimia_z%C5%82otnik%C3%B3w_pozna%C5%84skich_od_XVI_do_XVIII_wieku_Studium_socjoonomastyczne Ewa Nowak-Pasterska za: Antroponimia złotników poznańskich od XVI do XVIII wieku. Studium socjoonomastyczne])

=Konkretne cechy=

==Cech rzemiosł drzewnych==
INFORMACJE jak nie podano inaczej za Stryjkowski Krzysztof (red.) 500 lat dziejów Cechu Rzemiost Drzewnych w Poznaniu  Poznań 1998

===do 1793===
1499 pierwszy (znany)statut cechu stolarzy wpisany do ksiąg rady miejskiej

do utworzenia cechu potrzebne było zazwyczaj co najmniej 8 rzemieślników w XVI wieku było ich ok 20

nieprzestrzegany zakaz przyjmowania innowierców

===zawody===
stolarze (Tischler, mensifices, mensatores, tessarze?) s. 12

poł XVI także kołodzieje i stelmachowie (rotifices i cisartores) - później się odłączyli

1658 "od dawna" należą organmistrzowie, tokarze (toczkarze), szklarze (fenestralii)

1677 po odłączeniu się od puszkarzy i ślusarzy dołączyli do cechu szyfterzy (scloperatii)jednak odłączyli sie po 1732

1793 20 stolarzy, którzy mieli cech wspólny z rusznikarzami (3 osoby w tym 2 Żydzi), szkarzami (6 osób w tym 2 Żydzi) oraz tokarzem i budowniczym organów

w połowei XIX w, zrzeszała stolarzy, tokarzy, trzonkarzy i budowniczych organów oraz przyjętych producentów krzeseł i ich wyplataczy

1852 63 członków w tym i tokarza i 4 producentów krzeseł.

1888 84 stolarzy, 8 tokarzy, 3 producentów krzeseł.

we władzach

==Cechy szewskie==
[[Cechy szewskie w Poznaniu i na przedmieściach, Karwowski Stanisław]]

[https://polona.pl/preview/3a4cf618-ecfb-45ac-8f97-be2fe320fd1f Łukaszewicz, Józef Bractwo Szewskie w Poznaniu : z powodu obchodu 625-letniej rocznicy Cechu Szewskiego w Poznaniu w dniach 29 i 30 czerwca 1907 roku]