Kolegia mansjonarzy
mansjonarz, mansjonariusz (łac. maneo – zostaję) – w hierarchii kościelnej kapłan niższej rangi, wikariusz, bez obowiązków kościelnych, który z tytułu zapewnionego utrzymania był zobowiązany przebywać na miejscu i pełnić wyznaczone funkcje duszpasterskie i liturgiczne przy katedrach, kolegiatach i znaczniejszych parafiach.
Mansjonarze tworzyli niekiedy zespoły, mające swój statut. Do ich obowiązków należało np. codzienne śpiewanie Officjum Parvum de BMV (Mały brewiarzyk o NMP, takie Małe godzinki o NMP) oraz odprawianie mszy świętych. Niekiedy mansjonarz nie mieszkał na stałe, ale dojeżdżał, by spełnić wyznaczoną mu dokładnym terminem funkcję.
Mianem mansjonarza nazywa się także wikariusza w parafii, funkcjonującego na specjalnych prawach, albo kapłana pełniącego służbę przy ołtarzu w bazylice. źródło
Koprzywnica
HENRYK RUCIŃSKl PREPOZYTURA I KOLEGIUM MANSJONARZY W KOPRZYWNICY NA TLE DZIEJÓW PARAFII DO KOŃCA XVIII WIEKU
1491 powstaje prepozytura szpitalna z kolegium 5 mansjonarzy
1573 istniało pełne kolegium pięciu mansjonarzy.
1604 roku występuje już trzech mansjonarzy
W 2. połowie XVII wieku liczba ich wahała się od jednego do trzech.
W 1727 roku wymienieni są w Koprzywnicy dwaj wikariusze, nie ma już mowy o mansjonarzach.
Lublin
1536 zespół mansjonarzy erygowany przy Kolegiacie św. Michała
