Najstarsze opactwa benedyktyńskie: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 26: | Linia 26: | ||
[[Plik:Benedyktyni-ubiór.png|thumb|450px|right|Benedyktyni na ilustracji z publikacji z XIX wieku]] | [[Plik:Benedyktyni-ubiór.png|thumb|450px|right|Benedyktyni na ilustracji z publikacji z XIX wieku]] | ||
| + | |||
| + | [[Plik:Ołbin.png|thumb|450px|left|Ołbin - pobenedyktyński klasztor]] | ||
| + | |||
| + | [[Plik:Płock Wzgórze Tumskie.jpg|thumb|450px|left|Płock - pobenedyktyński klasztor]] | ||
[[Plik:Benedyktyni mapa2.png|thumb|550px||right|Mapa poglądowa - opactwa benedyktyńskie pod koniec XVIII w.]] | [[Plik:Benedyktyni mapa2.png|thumb|550px||right|Mapa poglądowa - opactwa benedyktyńskie pod koniec XVIII w.]] | ||
Wersja z 20:55, 6 lip 2020
Wycieczka po pierwszych opactwach benedyktyńskich
Początki
Początki chrześcijaństwa w Polsce, jak i początki królestwa polskiego, silnie powiązane są z kulturą i organizacją klasztorną. Pierwsi biskupi to mnisi. Zdarzało się, że córki, a czasem nawet i żony, polskich królów były mniszkami. Pierwsi polscy święci i święte, to osoby związane z zakonami. O pierwszych klasztorach mamy niewiele wiadomości. Nie przetrwały one długo i dopiero kolejne fundacje na stałe wpisały się w historię ziem polskich.
W wieku XI benedyktyńskie opactwa rozmieszczone równomiernie po całym królestwie były ważnym elementem polityki państwowej. Były to jednak samodzielne jednostki, złożone początkowo z mnichów ściąganych z dalekich stron, rządzące się własnymi regułami. Od samego początku pełniły też obok funkcji miejsca kultu inne zadania.
