Cechy w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
=Ogólnie= | =Ogólnie= | ||
| − | 1710 | + | 1710 - "Z powodu epidemii dżumy i braku rzemieślników w mieście król August II Mocny w 1710 r. wydał przywilej pozwalający władzom miejskim na przyjmowanie do prawa miejskiego rzemieślników i kupców narodowości niepolskiej, jednak będących katolikami. Dodatkowo w tym samym przywileju król zalecił władzy miejskiej organizować i wspierać cechy (...) Koniec XVIII wieku rysował się zatem korzystnie pod względem finansowym i gospodarczym dla Poznania, jednak warunki funkcjonowania cechów były już nieco odmienne. Starsi cechowi nie mieli już tak silnej reprezentacji w szeregach władzy miejskiej jak dawniej, zaś na rynku dużo było produktów konkurencyjnych, wytwarzanych poza cechem lub importowanych. Obniżył się także poziom wyszkolenia fachowców, ponieważ koneksje i pieniądze sprawiały niekiedy, że zdanie egzaminu mistrzowskiego można było zwyczajnie kupić ( Zob. Przywileje miasta Poznania XIII–XVIII wieku, wyd. W. Maisel, Poznań 1994, s. 294-295)" za: [https://www.academia.edu/77971813/Antroponimia_z%C5%82otnik%C3%B3w_pozna%C5%84skich_od_XVI_do_XVIII_wieku_Studium_socjoonomastyczne Ewa Nowak-Pasterska za: Antroponimia złotników poznańskich od XVI do XVIII wieku. Studium socjoonomastyczne]) |
=Konkretne cechy= | =Konkretne cechy= | ||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
we władzach | we władzach | ||
| − | = | + | ==Cechy szewskie== |
[[Cechy szewskie w Poznaniu i na przedmieściach, Karwowski Stanisław]] | [[Cechy szewskie w Poznaniu i na przedmieściach, Karwowski Stanisław]] | ||
| + | |||
| + | [https://polona.pl/preview/3a4cf618-ecfb-45ac-8f97-be2fe320fd1f Łukaszewicz, Józef Bractwo Szewskie w Poznaniu : z powodu obchodu 625-letniej rocznicy Cechu Szewskiego w Poznaniu w dniach 29 i 30 czerwca 1907 roku] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:41, 5 gru 2024
Spis treści
Ogólnie
1710 - "Z powodu epidemii dżumy i braku rzemieślników w mieście król August II Mocny w 1710 r. wydał przywilej pozwalający władzom miejskim na przyjmowanie do prawa miejskiego rzemieślników i kupców narodowości niepolskiej, jednak będących katolikami. Dodatkowo w tym samym przywileju król zalecił władzy miejskiej organizować i wspierać cechy (...) Koniec XVIII wieku rysował się zatem korzystnie pod względem finansowym i gospodarczym dla Poznania, jednak warunki funkcjonowania cechów były już nieco odmienne. Starsi cechowi nie mieli już tak silnej reprezentacji w szeregach władzy miejskiej jak dawniej, zaś na rynku dużo było produktów konkurencyjnych, wytwarzanych poza cechem lub importowanych. Obniżył się także poziom wyszkolenia fachowców, ponieważ koneksje i pieniądze sprawiały niekiedy, że zdanie egzaminu mistrzowskiego można było zwyczajnie kupić ( Zob. Przywileje miasta Poznania XIII–XVIII wieku, wyd. W. Maisel, Poznań 1994, s. 294-295)" za: Ewa Nowak-Pasterska za: Antroponimia złotników poznańskich od XVI do XVIII wieku. Studium socjoonomastyczne)
Konkretne cechy
Cech rzemiosł drzewnych
INFORMACJE jak nie podano inaczej za Stryjkowski Krzysztof (red.) 500 lat dziejów Cechu Rzemiost Drzewnych w Poznaniu Poznań 1998
do 1793
1499 pierwszy (znany)statut cechu stolarzy wpisany do ksiąg rady miejskiej
do utworzenia cechu potrzebne było zazwyczaj co najmniej 8 rzemieślników w XVI wieku było ich ok 20
nieprzestrzegany zakaz przyjmowania innowierców
zawody
stolarze (Tischler, mensifices, mensatores, tessarze?) s. 12
poł XVI także kołodzieje i stelmachowie (rotifices i cisartores) - później się odłączyli
1658 "od dawna" należą organmistrzowie, tokarze (toczkarze), szklarze (fenestralii)
1677 po odłączeniu się od puszkarzy i ślusarzy dołączyli do cechu szyfterzy (scloperatii)jednak odłączyli sie po 1732
1793 20 stolarzy, którzy mieli cech wspólny z rusznikarzami (3 osoby w tym 2 Żydzi), szkarzami (6 osób w tym 2 Żydzi) oraz tokarzem i budowniczym organów
w połowei XIX w, zrzeszała stolarzy, tokarzy, trzonkarzy i budowniczych organów oraz przyjętych producentów krzeseł i ich wyplataczy
1852 63 członków w tym i tokarza i 4 producentów krzeseł.
1888 84 stolarzy, 8 tokarzy, 3 producentów krzeseł.
we władzach
Cechy szewskie
Cechy szewskie w Poznaniu i na przedmieściach, Karwowski Stanisław
