Bractwo św. Jerzego - Elbląg: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | W Elblągu, na przełomie XIII i XIV wieku powstało, jak w wielu miastach Hanzy, [[Bractwa Św. Jerzego| | + | W Elblągu, na przełomie XIII i XIV wieku powstało, jak w wielu miastach Hanzy, jedno z [[Bractwa Św. Jerzego|Bractw św. Jerzego]]. Bractwo to działało w Elblągu do 1945 roku. |
==Dwór Artusa== | ==Dwór Artusa== | ||
| − | Początkowa działalność związana jest z funkcjonowaniem [[Dwór Artusa - Elbląg|Dworu Artusa]]. Bractwo od początku istnienia uczestniczyło w tworzeniu tej instytucji, a od końca XVI wieku kontynuowało te średniowieczne tradycje, już w przez siebie zbudowanym i zarządzanym Dworze Artusa. | + | Początkowa działalność związana jest z funkcjonowaniem [[Dwór Artusa - Elbląg|Dworu Artusa]]. Bractwo od początku istnienia uczestniczyło w tworzeniu tej instytucji, a od końca XVI wieku kontynuowało te średniowieczne tradycje, już w przez siebie zbudowanym i zarządzanym Dworze Artusa. |
| + | |||
| + | |||
==Ołtarz bracki== | ==Ołtarz bracki== | ||
Od 1478 Bractwo miało, w Kościele Św. Mikołaja, bogato wyposażony ołtarz bracki. | Od 1478 Bractwo miało, w Kościele Św. Mikołaja, bogato wyposażony ołtarz bracki. | ||
| − | + | ==Ogród strzelecki== | |
| − | + | "Patrycjuszowski ogród strzelecki w Starym Mieście Elblągu był położony pomiędzy murami miejskimi wewnątrz fosy na odcinku od Bramy Kowalskiej do Bramy Targowej. W pobliżu ogrodu znajdowała się również siedziba bractwa strzeleckiego, w której organizowano uczty. W przypadku ładnej pogody ustawiano | |
| + | w pobliżu siedziby bractwa do 12 stołów. W 1544 roku w siedzibie patrycjuszowskiego bractwa strzeleckiego w Elblągu organizowano przyjęcie, na które | ||
| + | przybyło 625 mieszkańców miasta. 12 VIII 1601 roku uchwałą rady miejskiej miasta Elbląga przeniesiono siedzibę patrycjuszowskiego ogrodu strzeleckiego. Od tego czasu do 1786 lub 1787 roku znajdował się on pomiędzy Bramą Targową a rzeką Elbląg". | ||
| − | |||
| − | |||
| − | + | Bractwo działało i po reformacji, choć ponoć cele religijne zeszły na drugi plan, a głównym celem stała się dobroczynność i życie towarzyskie, głównie w szlacheckich ogrodach i dworach. Czas rozkwitu Bractwa to podobno koniec XVI i początek XVII wieku. | |
| − | + | Dwór, a właściwie funkcjonującą na tym miejscu kamienicę, musiało sprzedać w 1919 roku. Budynek przebudowano w 1786 r. na mieszkalny, a w 1878 wyburzono i wzniesiono na jego miejscu neorenesansową kamienicę ozdobioną rzeźbą św. Jerzego, jej projektantami byli Hermann Ende i W. Böckmann. Prace budowlane prowadził elbląski miejski radca i mistrz budowlany Karl Schmidt. W kamienicy znajdowały się siedziby wielu firm i trustów, a po sprzedaży w 1919 dwupoziomowy sklep skórzano-obuwniczy Paula Baeringa[1]. Dwór został zniszczony w lutym 1945 r. Od 1982 r. prowadzono badania archeologiczne na miejscu starego i nowego dworu Artusa. | |
| − | |||
| − | |||
| − | w | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==Źródła== | ==Źródła== | ||
[http://dziennikelblaski.pl/430430,Sklep-z-butami-w-Dworze-Artusa.html Lech Słodownik, Sklep z butami w Dworze Artusa, Dziennik Elbląski 8 kwietnia 2017] | [http://dziennikelblaski.pl/430430,Sklep-z-butami-w-Dworze-Artusa.html Lech Słodownik, Sklep z butami w Dworze Artusa, Dziennik Elbląski 8 kwietnia 2017] | ||
Wersja z 16:03, 1 lip 2021
W Elblągu, na przełomie XIII i XIV wieku powstało, jak w wielu miastach Hanzy, jedno z Bractw św. Jerzego. Bractwo to działało w Elblągu do 1945 roku.
Spis treści
Dwór Artusa
Początkowa działalność związana jest z funkcjonowaniem Dworu Artusa. Bractwo od początku istnienia uczestniczyło w tworzeniu tej instytucji, a od końca XVI wieku kontynuowało te średniowieczne tradycje, już w przez siebie zbudowanym i zarządzanym Dworze Artusa.
Ołtarz bracki
Od 1478 Bractwo miało, w Kościele Św. Mikołaja, bogato wyposażony ołtarz bracki.
Ogród strzelecki
"Patrycjuszowski ogród strzelecki w Starym Mieście Elblągu był położony pomiędzy murami miejskimi wewnątrz fosy na odcinku od Bramy Kowalskiej do Bramy Targowej. W pobliżu ogrodu znajdowała się również siedziba bractwa strzeleckiego, w której organizowano uczty. W przypadku ładnej pogody ustawiano w pobliżu siedziby bractwa do 12 stołów. W 1544 roku w siedzibie patrycjuszowskiego bractwa strzeleckiego w Elblągu organizowano przyjęcie, na które przybyło 625 mieszkańców miasta. 12 VIII 1601 roku uchwałą rady miejskiej miasta Elbląga przeniesiono siedzibę patrycjuszowskiego ogrodu strzeleckiego. Od tego czasu do 1786 lub 1787 roku znajdował się on pomiędzy Bramą Targową a rzeką Elbląg".
Bractwo działało i po reformacji, choć ponoć cele religijne zeszły na drugi plan, a głównym celem stała się dobroczynność i życie towarzyskie, głównie w szlacheckich ogrodach i dworach. Czas rozkwitu Bractwa to podobno koniec XVI i początek XVII wieku.
Dwór, a właściwie funkcjonującą na tym miejscu kamienicę, musiało sprzedać w 1919 roku. Budynek przebudowano w 1786 r. na mieszkalny, a w 1878 wyburzono i wzniesiono na jego miejscu neorenesansową kamienicę ozdobioną rzeźbą św. Jerzego, jej projektantami byli Hermann Ende i W. Böckmann. Prace budowlane prowadził elbląski miejski radca i mistrz budowlany Karl Schmidt. W kamienicy znajdowały się siedziby wielu firm i trustów, a po sprzedaży w 1919 dwupoziomowy sklep skórzano-obuwniczy Paula Baeringa[1]. Dwór został zniszczony w lutym 1945 r. Od 1982 r. prowadzono badania archeologiczne na miejscu starego i nowego dworu Artusa.
Źródła
Lech Słodownik, Sklep z butami w Dworze Artusa, Dziennik Elbląski 8 kwietnia 2017
Hans-Joachim Pfau Bractwo Św. Jerzego
[Krzysztof Mastykarz Ogrody strzeleckie w miastach Prus Krzyżackich i Królewskich XIV-XVI wieku na przykładzie Torunia, Chełmna, Brodnicy i Elbląga https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Meritum/Meritum-r2013-t5/Meritum-r2013-t5-s17-26/Meritum-r2013-t5-s17-26.pdf]
