Ignacy Baliński

(1862-1951)

ps. Aksel

Publicysta i działacz społeczny. Z wykształcenia prawnik. Sędzia Sądu Najwyższego w II RP, W latach 1922–1927 był senatorem z ramienia Narodowej Demokracji.

Biografia społecznika

Współzałożyciel w 1899 i czł. władz Warszawskiej Kasy Przezorności i Pomocy dla Literatów i Dziennikarzy, a w 1909 Tow. Literatów i Dziennikarzy. Od 1906 związany z endecją. Stały uczestnik spotkań literackich u Deotymy (Jadwigi Łuszczewskiej). Do 1915 radca Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego, jednocześnie (od 1911) wykładowca prawoznawstwa w szkołach średnich i wyższych, m.in. na Kursach Przemysłowo-Rolniczych (późniejsza SGGW). Podczas I wojny światowej czł. Miedzypartyjnego Koła Polit., radca prawny Rady Głównej Opiekuńczej i przewodn. Głównej Komisji Szacunkowej Strat Wojennych. Od 1916 radny miejski, 1918-27 prezes Rady Miejskiej m. st. Warszawy. Od 1916 sekretarz, następnie wiceprezes Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej. Prezes Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP. Czł. zarządów i kurator wielu instytucji charytatywnych i zakładów opieki społecznej. Przewodniczący Zw. Kawalerów francuskiej Legii Honorowej w Polsce. Czł. Towarzystwa Współpracy Międzynarodowej w zakresie prawodawstwa cywilnego i karnego. źródło

zobacz: Baliński Ignacy Wspomnienia o Warszawie w Bibliotece OFOP