Opactwo Cystersów w Koprzywnicy

Kozłowska-Budkowa Zofia, Szczur Stanisław, Dzieje opactwa cystersów w Koprzywnicy do końca XIV w.

HENRYK RUCIŃSKI BRACTWA KOŚCIELNE I CECHOWE W KOPRZYWNICY DO 1795 ROKU

klasztor ufundowany przez komesa Mikołaja Bogorię w czasach Kazimierza Sprawiedliwego dla zakonników z burgundzkiego klasztoru w Morimond. Zakonnicy przybyli na miejsce w 1185 roku, a ukończony kościół konsekrował w 1207 roku krakowski biskup Pełko.

"Cystersi z jednej strony nie tolerowali na swym terenie istnienia innych zakonów (choć wpływy takowych, zwłaszcza jezuitów sandomierskich w okresie nowożytnym są w Koprzywnicy zauważalne). Z drugiej strony w średniowieczu cystersi, jako zakon mniszy, programowo odcinali się od życia religijnego swych poddanych, tym bardziej że zakonnicy cysterscy przybyli z burgundzkiego Morimundu, a później, aż do XV w. przeważał wśród nich żywioł niemiecki. Poddani nie mogli nawet uczestniczyć w ceremoniach religijnych w cysterskim kościele. Dla nich zakonnicy wybudowali obok swej świątyni niewielki kościółek pod wezwaniem św. Leonarda."