Honorat Koźmiński
Spis treści
Życiorys społecznika
udział w spisku
Jeszcze w Gimnazjum Gubernianym w Płocku stracił wiarę. Gimnazjum ukończył w 1844 r. (czy miał kontakt z konspiracją szkolną Jurgensa?) i rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Budowniczym. W kwietniu 1846 r. został aresztowany i osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej z oskarżeniem o spisku przeciw carowi. Wyszedł nawrócony w 1847.
w drodze do zakonu
W 1848 wstąpił do nowicjatu ojców kapucynów w Lubartowie. Po roku nowicjatu został dopuszczony do złożenia wieczystych ślubów zakonnych. W tym też czasie ponowił prośbę, aby mógł służyć Bogu jako brat laik. Jednakże przełożeni nie wyrazili na to zgody i z ich polecenia rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w Lublinie.
w Warszawie 1853?-1864
W okresie pierwszego dziesięciolecia kapłaństwa Błogosławiony przebywal w klasztorze warszawskim, gdzie wsławił się żywą i owocną pracą apostolską jako kaznodzieja nadzwyczajny, misjonarz ludowy, nauczyciel religii, spowiednik ze specjalnymi uprawnieniami do przyjmowania innowierców pragnących wrócić do Kościoła, dyrektor III zakonu franciszkańskiego i promotor Żywego Różańca. Jako kierownik kółek religijnych działających przy warszawskim klasztorze zreformował organizację owych kółek w ten sposób, aby każda grupa, zebrana odpowiednio według wieku posiadała własne kółko. Z rąk generała zakonu ojciec Honorat uzyskał również pełnię praw do urządzenia III zakonu św. Franciszka, tak jak sam będzie uważał. W 1855 r. przy współudziale jednej ze swoich penitentek - Zofii Truszkowskiej Błogosławiony założył Zgromadzenie Sióstr Felicjanek na prawach III zakonu. Jednak już 16 grudnia 1864 r. specjalnym ukazem namiestnika Królestwa Polskiego Felicjanki zostały skasowane. Wkrótce część ich przedostała się do Krakowa, by na terenie Galicji kontynuować podjęte zadania. Również klasztor Kapucynów w Warszawie został zamknięty, a zakonników wywieziono do klasztoru w Zakroczymiu nad Wisłą.
kontakty z dziełem Pań Miłosierdzia św. Wincentego Paulo, prace nad Trzecim Zakonem św. Franciszka i Żywym Różańcem. Odwiedzał warszawskie punkty zbiorcze tercjarek, doradzał w ich problemach, rozwiązywał kontrowersje, organizował i kierował (od 1856) Zgromadzeniem Sióstr Felicjanek, uczestniczył w tworzeniu klauzury (1859-1860), pertraktował z Towarzystwem Rolniczym w sprawie ochron, asystował przy egzekucjach więźniów Cytadeli Warszawskiej, o. Agrypia Konarskiego i Jana Jeziorańskiego. {1}
w Zakroczymiu 1864-1892
w Nowym Mieście nad Pilicą
W 1906 r. zdrowie ojca Honorata bardzo się pogorszyło tak, że musiał zrezygnować ze spowiadania. Ostatnie lata Błogosławionego były drogą cierpienia, wzgardy i zapomnienia. Wciągnięty podstępnie w ideologię ruchu mariawickiego w 1907 r. odsunięty został przez biskupów polskich od zarządzania założonymi zgromadzeniami.
