Cechy w Poznaniu
Spis treści
Ogólnie
1710 Poznań - "Z powodu epidemii dżumy i braku rzemieślników w mieście król August II Mocny w 1710 r. wydał przywilej pozwalający władzom miejskim na przyjmowanie do prawa miejskiego rzemieślników i kupców narodowości niepolskiej, jednak będących katolikami. Dodatkowo w tym samym przywileju król zalecił władzy miejskiej organizować i wspierać cechy (...) Koniec XVIII wieku rysował się zatem korzystnie pod względem finansowym i gospodarczym dla Poznania, jednak warunki funkcjonowania cechów były już nieco odmienne. Starsi cechowi nie mieli już tak silnej reprezentacji w szeregach władzy miejskiej jak dawniej, zaś na rynku dużo było produktów konkurencyjnych, wytwarzanych poza cechem lub importowanych. Obniżył się także poziom wyszkolenia fachowców, ponieważ koneksje i pieniądze sprawiały niekiedy, że zdanie egzaminu mistrzowskiego można było zwyczajnie kupić ( Zob. Przywileje miasta Poznania XIII–XVIII wieku, wyd. W. Maisel, Poznań 1994, s. 294-295)" za: Ewa Nowak-Pasterska za: Antroponimia złotników poznańskich od XVI do XVIII wieku. Studium socjoonomastyczne Kliknij)
Konkretne cech
Cech rzemiosł drzewnych
INFORMACJE jak nie podano inaczej za Stryjkowski Krzysztof (red.) 500 lat dziejów Cechu Rzemiost Drzewnych w Poznaniu Poznań 1998
do 1793
1499 pierwszy (znany)statut cechu stolarzy wpisany do ksiąg rady miejskiej
do utworzenia cechu potrzebne było zazwyczaj co najmniej 8 rzemieślników w XVI wieku było ich ok 20
nieprzestrzegany zakaz przyjmowania innowierców
zawody
stolarze (Tischler, mensifices, mensatores, tessarze?) s. 12
poł XVI także kołodzieje i stelmachowie (rotifices i cisartores) - później się odłączyli
1658 "od dawna" należą organmistrzowie, tokarze (toczkarze), szklarze (fenestralii)
1677 po odłączeniu się od puszkarzy i ślusarzy dołączyli do cechu szyfterzy (scloperatii)jednak odłączyli sie po 1732
1793 20 stolarzy, którzy mieli cech wspólny z rusznikarzami (3 osoby w tym 2 Żydzi), szkarzami (6 osób w tym 2 Żydzi) oraz tokarzem i budowniczym organów
w połowei XIX w, zrzeszała stolarzy, tokarzy, trzonkarzy i budowniczych organów oraz przyjętych producentów krzeseł i ich wyplataczy
1852 63 członków w tym i tokarza i 4 producentów krzeseł.
1888 84 stolarzy, 8 tokarzy, 3 producentów krzeseł.
we władzach
Bibiografia
Cechy szewskie w Poznaniu i na przedmieściach, Karwowski Stanisław
