Kasyno Obywatelskie
Inicjatywę podjął Jackowski, u którego w mieszkaniu, w Poznaniu, w dniu 19 III 1906 roku spotkali się: Tadeusz Szułdrzyński, Stanisław Turno, Marceli Żółtowski, Kazimierz Grabowski, Wacław Mańkowski, Adam Żółtowski oraz Kazimierz Krzysztoporski.
Po spotkaniu w dniu 19 III 1906, do kolejnego doszło również w poznańskim mieszkaniu Jackowskiego w dniu 29 IV 1906. Do obecnych wcześniej dołączyli Henryk Mańkowski, Stefan Kwilecki, Stanisław Łącki i Henryk Chłapowski. Obecni zgodzili się na powstanie jak to określono „towarzystwa”. Jego statut naszkicował Stanisław Turno, a powołaną komisję statutową tworzyli obok niego Tadeusz Szułdrzyński, Stanisław Łącki, Kazimierz Lipski i Tadeusz Kryspin Jackowski. Celem miało być utworzenie „[…] Kasyna dla wzmagania jedności pomiędzy członkami i dla pielęgnowania kultury, oświaty oraz zadań socjalnych i politycznych. Obejmować ma całokształt życia obywatela wiejskiego[…]”210 . W ten sposób w dniu 1 II 1907 roku doszło do utworzenia w Poznaniu Kasyna Obywatelskiego. Nazwa nawiązywała do istniejącego latach 30-tych XIX Kasyna Gostyńskiego. Na zebraniu inicjatywnym było obecnych około 30 ziemian. Pierwszym prezesem został Maciej Mielżyński, jednak nie na długo. Samo Kasyno było raczej klubem politycznym niż ugrupowaniem sensu stricte (w oficjalnej deklaracji programowej posłużono się zwrotem „klub konferencyjny”).
w programie Kasyna powstał zapis głoszący: „Uważamy Kasyno za klub[…] mający wytworzyć środowisko przejęte jednym duchem z którego by działalność poszczególnych członków na zewnątrz wypływała[…]
