Sokół w Dąbrowie Górniczej

W 1905 roku >>po ogłoszeniu manifestu konstytucyjnego powstawać zaczęły niezależnie od siebie stowarzyszenia sokolskie w dwóch miejscach, mianowicie w Warszawie i w Zagłębiu Dąbrowskim<<. Kazimierz Srokowski organizował stowarzyszenia sokolskie w Zagłębiu, czerpiąc bezpośrednio z doświadczeń organizacji w Krakowie. Pod koniec roku 1905 w Zagłębiu istniało sześć gniazd sokolich połączonych w okręg, dla których Srokowski opracował >>odpowiedni regulamin, ulepszając i przystosowując do warunków miejscowych regulamin okręgów sokolich w Galicji<<.

Po zalegalizowaniu na wiosnę 1906 Sokoła w Warszawie (z prawem otwierania oddziałów) w lipcu odbył się pierwszy zjazd delegatów, na którym na pierwszego wiceprezesa wybrano Kazimierza Srokowskiego.

Po zawieszeniu, a następnie rozwiązaniu Sokoła przez władze carskie jeszcze w 1906 roku >>postanowiliśmy istnieć nadal, a istnienie to oparliśmy na tej podstawie, że gniazda miały starać się o uzyskanie legalizacji, jako odrębne pozornie i nie mające z sobą żadnej łączności kółka gimnastyczne albo też jako szkoły gimnastyki, należące do ludzi prywatnych; okręgi i związek miały pozostać nadal, lecz już jako organizacja tajna<<. Przedstawiciel Zagłębia Srokowski w tej tajnej strukturze pozostał wiceprezesem.

W 1914 roku to w oparciu o struktury Sokoła w Zagłębiu i w Dąbrowie powstały straże obywatelskie...