Stanisław Dunin Borkowski

"Stanisław hr. Dunin Borkowski urodzony w r. 1782 był synom Jerzego i Józefy z hr. Olizarów. Ukończywszy studya filozoficzne na uniwersytecie lwowskim udał się do Fryburgu na akademię górniczą, aby wydoskonalić się w mineralogii pod kierunkiem słynnego prof. A. G. Wernera. Następnie słuchał kursów chemii Yauąuelina i Thenarda w Paryżu i tam w r. 1809 drukował pierwsze swoje prace naukowe. W latach 1815 - 16 podróżował w celach naukowych po Włoszech i ogłaszał swoje spostrzeżenia geognostyczne w fachowych pismach francuskich i niemieckich. Padał również w tym kierunku nasze Tatry i zachodni Beskid. W r. 1814 wydał w Wiedniu najstarszy pomnik piśmiennictwa polskiego „Psałterz królowej Małgorzaty". Zamianowany w r. 1826 reprezentantem potomstwa przy Zakładzie im. Ossolińskich napisał broszurkę „O obowiązkach bibliotekarza". Między latami 1836 a 1844 znów podróżował w celach naukowych po Prancyi i Niemczech. W nagrodę swoich prac fachowych został członkiem towarzystw uczonych w Wiedniu i Mnichowie. On pierwszy w Galicyi zniósł w r. 1818 pańszczyznę w swoich dobrach i przemienił ją na czynsze. Zmarł we Lwowie dnia 29. grudnia 1850 r. legując swoim testamentem uniwersytetowi lwowskiemu doborową bibliotekę i bogaty zbiór minerałów, zaś gal. Towarzystwu gospodarskiemu kwotę 4.000 zł. M. K. na stypendya dla uczniów szkoły rolniczej"

http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=190&dirids=1