Dominikanie

Zakon Braci Kaznodziejów (łac. Ordo Fratrum Praedicatorum)

katolicki zakon męski założony w 1216 r. przez św. Dominika Guzmána

Z dwóch polskich kanoników Czesław i Jacek w 1220 lub 1221 roku wstąpili we Włoszech do zakonu, ale już 1 listopada 1222 roku Jacek Odrowąż (Czesław zatrzymał się w Pradze) zjawił się w Polsce, w Krakowie. Później dominikanie zjawili się także na Pomorzu (w Gdańsku 1226)

Klasztory

Sejny

1602 dominikanie otrzymują Sejny i gdzieś w 1610 rozpoczęli budowę murowanego kościoła, konsekrowanego w 1632 roku. Prawdopodobnie równocześnie wznoszony był murowany klasztor, którego budowę ukończyli po 1690 roku.

W latach 60. XVIII w. dzięki fundacji Strutyńskiej i jej córki Teresy Druckiej-Lubeckiej przeprowadzono przebudowę świątyni.

W 1796 r. rząd pruski skonfiskował majątek dominikanów, a w 1804 skasował konwent przekazując kościół władzom diecezjalnym.

Po 1808 były w budynkach klasztornych szkoły - początkowo liceum, po 1826 seminarium duchowne, w okresie międzywojennym seminarium i gimnazjum męskie, a po 1945 r. państwowa szkoła rolnicza. Obecnie budynki pełnią funkcje wystawienniczo-muzealne.

Opisy

Encyklopedia staropolska

Encyklopedia staropolska/Dominikanie w Polsce

Za Augusta III

Zakony_za_panowania_Augusta_III,_Jędrzej_Kitowicz#Dominikanie