Historia Dąbrowy Górniczej - 1939

Z MediWiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Mieczysław Starczewski Okupacja Dąbrowy Górniczej w latach 1939-1945 w: Rybak Arkadiusz i inni (red.) Dąbrow Górnicza monografia tom III Dzieje Miasta Część 2

1. Dywersja pozafrontowa latem 1939 wzmocniona przez PPS tworzy organizacja Okrzeja-Odra - związany podharmistrz Piotr Reroń

2. w sierpniu na rozkaz Głównej Kwatery ZHP w hufcach w Dabrowie Górniczej i Strzemieszycach powołano grupy Pogotowia Wojennego. "Na polecenie komendanta hufca dąbrowskiego, harcmistrz Stefana Piotrowskiego, zorganizował podharcmistrz Jezry Winkiel zbrony oddział harcerski w ramach samoobrony" - liczył on 40 harcerzy z 1, 20, 55 i 75 drużyny harcerskiej i posiadał uzbrojenie 4 września wycofano go z miasta, a po walce z grupa dywersyjną rozwiazano a harcerze wrócili do Dąbrowy w cywilkach. s. 26

3. Straż Obywatelska

4. Piotr Reroń zakłada ("jedna z pierwszych organizacji konspiracyjnych w skali kraju i pierwsza w Zagłębiu Dąbrowskim: s. 36) organizacje, która podporządkuje się Organizacji Orła Białego. Reroń "Żubr" zostaje komendantem w Dąbrowie Górniczej

Źródło: „https://muzeum.asocjacje.org/index.php?title=Historia_Dąbrowy_Górniczej_-_1939&oldid=3439”