Ignacy Potocki
Roman Ignacy Franciszek Potocki (1750-1809)
Syn Eustachego i Marianny. Brat Stanisława Kostki Potockiego
Mason
Od roku 1777 należał do wolnomularstwa (VIII stopień wtajemniczenia), był wówczas członkiem loży Świątynia Izis. W roku 1780 działał w deputacji powołanej do rozpatrzenia gospodarki finansowej A. Tyzenhauza. W roku 1781 został Wielkim Mistrzem Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polski, funkcję tę pełnił do 4 marca 1784. Stanął też na czele Rady Niewidzialnej i Tajnej, organu zrzeszającego polskich masonów najwyższych stopni wtajemniczenia.
1783 zmarła mu żona, Elżbieta Lubomirska. Wkrótce po jej pogrzebie wyjechał z Polski w półtora roczną podróż po Włoszech i Francji.
Społecznik
1773 - 1794 był członkiem Komisji Edukacji Narodowej
1775-1788 inicjator i przewodniczący Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych
1774-1794 administrował Biblioteką Załuskich
1777-1778 był aktywnym członkiem Towarzystwa Fizycznego.
Założył wraz z bratem Stanisławem Kostką miejscowość Olesin oraz wraz z Grzegorzem Piramowiczem szkołę elementarną w Kurowie.
1791 był jednym z założycieli Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej ?
Członek Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk.
