Tekst źródłowy strony Historia Dąbrowy Górniczej - harcerze

1908 powstaje [[Dąbrowskie Kółko Wycieczkowe|Dąbrowskie Koło Wycieczkowe]]

1911 związuje  się I Zagłębiowska Drużyna Skautowa. 

{| cellspacing="3"
|width=50|
|width=900|
'''Kazimierz Srokowski''': 
Wzorem Anglii zaczęły powstawać w Galicji skautowe
organizacje młodzieży polskiej. Organizacje te tworzyły się
pod patronatem Sokoła, który okazywał im wszelką
pomoc i dawał im pomieszczenie w swoich sokolniach.
Organizacje te przyjęły się również wkrótce i w Królestwie
Polskim, początkowo pośród młodzieży, uczęszczającej do
prywatnych szkół polskich, a następnie pośród młodzieży
rzemieślniczej, handlowej i innej. Cieszyło mnie wielce, że
wszyscy trzej moi synowie przystąpili do tej organizacji w
Zagłębiu Dąbrowskim. Popierałem ich prace w tym
kierunku, zaopatrując ich w odpowiednie wydawnictwa
oraz potrzebne przybory. Chodziło mi tylko o to, żeby
nasze organizacje skautowe bezwiednie i nieświadomie
nie popadły bezpośrednio albo za pośrednictwem drużyn
lub związków strzeleckich pod kierunek albo wpływy
stronnictw politycznych. Czysty przypadek zrządził
wykrycie, iż organizacja skautowa w Zagłębiu
Dąbrowskim, na czele której stał Michał Wieruszewski,
na tej mianowicie zgubnej była drodze, stając się przez to
nie ogólnonarodowym dorobkiem, lecz bezwiednym i
ślepym narzędziem danego stronnictwa, działającym nie
dla dobra kraju, lecz dla interesów partii.

Chcąc ułatwić skautom w zagłębiu Dąbrowskim ich
pracę, zwróciłem się w grudniu roku 1913 do naczelnika
okręgu skautowego Krakowskiego druha Zygmunta
Wyrobka z prośbą o urządzenie dla nich w Krakowie
Kursu podczas nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia.
Gdy druh Wyrobek zgodził się na to, dowiedziałem się ze
zdumieniem, że organizacja skautowa w Zagłębiu
Dąbrowskim, z wyjątkiem Sosnowieckiej, nie chce z tego
kursu korzystać. Podejrzewając w tym intrygi jakiegoś stronnictwa politycznego, które nie chciało wypuścić
skautów dąbrowskich ze sfery wyłącznych swoich
wpływów, zaproponowałem swoim synom wyjazd na
podobnego rodzaju kurs, urządzony w tym samym czasie
w kilkadziesiąt kilometrów za Warszawą przez organizacje
skarbową Warszawską, na co ci chętnie zgodzili się. O
zaszłym w Zagłębiu Dąbrowskim wypadku
zakomunikowałem naczelnikowi organizacji skautowych
w Królestwie Polskim, który dla bliższego zbadania
sprawy przysłał następnie do Zagłębia Dąbrowskiego
odpowiednio upełnomocnionego delegata. Z wykrętnych
wielce wyjaśnień naczelnika organizacji skautowej w
Zagłębiu Dąbrowskim Wieruszewskiego delegatów ów
przyszedł do wniosku, że pomieniona organizacja nie chce
podlegać naczelnej władzy skautowej na całe Królestwo
Polskie, lecz zależna jest od jakiejś nieznanej władzy,
mającej siedzibę w Genewie. Nastąpił wówczas rozłam
pośród miejscowej organizacji skautowej: część poddała
się prawowitej naczelnej władzy skautowej na całe
Królestwo polskie, część pozostała przy dawnej władzy
nieznanej. Organizacja sosnowiecka od samego początku
swego powstania od tej ostatniej władzy była niezależna.

Aby ułatwić moim synom pracę, zaproponowałem im
w roku 1914-ym wyjazd na miesiąc do Skole w Galicji,
gdzie władza naczelna skauta galicyjskiego urządzała
corocznie obóz i kurs skautowy. Po dwóch tygodniach
pobytu musieli jednak wrócić stamtąd do domu,
ponieważ z powodu wybuchu wojny europejskiej obóz
został zwinięty.
|width=50|
|}


W 1923 roku Kielecki Okręg (Chorągiew) powołał do życia Zagłębiowską Chorągiew ZHP, w której skład wchodziły hufce: Będzin, Dąbrowa Górnicza, Sosnowiec, Strzemieszyce, Olkusz i Częstochowa. [https://bedzin.zhp.pl/front-page/nasza-historia źródło]