Tekst źródłowy strony Poświęcenia sztandaru w Bytomiu 1910

https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/883968/edition/848752/content

UROCZYSTOŚĆ POŚWIĘCENIA SZTANDARU „SOKOŁA" BYTOMSKIEGO Z GÓRNEGO ŚLĄSKA odbyła się w dniu 25. września
b. r, w klasztorze 00. Karmelitów w Czernej koło Krzeszowic.

Już wczesnym rankiem tego dnia liczne drużyny Sokolstwa z Górnego Śląska, ich rodziny i mnóstwo gości, jak
również drużyny z Królestwa Polskiego i Gniazd naszego
Okręgu zjechały się niemal wszystkimi pociągami porannymi
do Krzeszowic, gdzie ich witał Sokół miejscowy z prezesem
Dr Wróblem na czele. Każdy nowy pociąg, wiozący gości,
witały Kszeszowice licznymi strzałami moździerzowymi.
Domy mieszkańców suto były dekorowane flagami o barwach narodowych i odpowiednimi napisami.

Uroczystość tą uświetnili swą obecnością jako ojciec
chrzestny Prezes Związku Sokolego druh Dr Fiszer ze Lwowa,
dalej Prezes Okręgu I. druh Wł. Turski, zaś kapelan „Sokoła“
krak. O. Janicki przybył uproszony przez „Sokoła" bytomskiego, by wygłosić kazanie podczas uroczystości poświęcenia.

Na uroczystość poświęcenia sztandaru sokolego, pierwszego na Górnym Śląsku w ogóle, wydało Prezydyum naszego Okręgu rozkaz do Gniazd położonych blisko Krzeszowic do wzięcia jak najliczniejszego udziału tak w samem
poświęceniu, jak również w ćwiczeniach publicznych, które
się odbyć miały popołudniu na plantach krzeszowickich.

Wezwania do obesłania tej uroczystości otrzymały Gniazda: Bochnia. Brzeszcze, Chrzanów, Jaworzno, Kraków, Oświęcim, Podgórze, Szczakowa, Siersza wodna i Trzebinia. Ponieważ zaś w ostatnich czasach ruch wycieczkowy pieszy w naszym Okręgu nieco się ożywił, więc i tym razem nie pominięto
wstawić w program tej wycieczki pochody piesze do miejscowości, gdzie uroczystość odbyć się miała.

Podzielono zatem tych 10 Gniazd na dwie grupy które
dojeżdżając do wyznaczonej im stacyi kolejowej, dalszą drogę
odbyć musiały pieszo do Czernej. Porządek wycieczek pieszych
naznaczono jak następuje: Grupa I. Gniazda: Kraków, Bochnia,
Podgórze. Wyjazd tych Gniazd w dniu 25. listopada o godz.
5'38 rano z Krakowa do stacyi kolejowej „Rudawa". Stąd
pieszo przez Pisary-Siedlec do Czernej. Prowadzący d. Holoubek z Krakowa.

Grupa II. Gniazda: Trzebina, Siersza-wodna, Chrzanów,
Jaworzno, Szczakowa, Oświęcim i Brzeszcze. Wyjazd tych
Gniazd tego samego dnia jak grupy 1. był tak obrany, by
zdążyć do stacyi kolejowej Trzebinia na godzinę 6-16 względnie 7-52 rano. Stąd pieszo przez Myslachowice — Psary na
przełaj do Czernej. Prowadzący d. naczelnik Skupień z Chrzanowa.

Prócz tego jako grupę III. uproszono II. [[Sokół Okręg Zagłębia Dąbrowskiego|Okręg z Zagłębia Dąbrowskiego]], któremu oznaczono wyjazd z Granicy
o godz. 6-55 rano, gdzie przybyli na godz. 7’52 rano. Stąd pieszo przez Karniowice — Miękinia do Czernej. Dowództwo
oznaczył Okręg II. Polecono Gniazdom, że na wycieczkę pieszą iść mają wyłącznie tylko członkowie ćwiczący i młodzi
druhowie, zaś starsi i nie ćwiczący dojeżdżają do Krzeszowic. Na dworcu w Krzeszowicach zbiórka przybyłych drużyn
i uszykowanie do uroczystego pochodu. W Czernej połączyły
się obie drużyny t. j. wycieczki piesze i uczestuicy uroczystego pochodu.

Wycieczki piesze według powyższego podziału udały
się w zupełności i to pod względem wytrwałości druhów
jak też co do udziału, gdyż w grupie pierwszej brało udział
24 druhów, którzy przebyli przestrzeń 8 1/2 kilometra w pięciu
kwandransach, w grupie drugiej brało udział 26. druhów idąc
18 kilometrów 3 godziny 35 minut a wreszcie grupa trzecia liczyła 37 druhów, idąc 16 kilometrów 3 godziny 10 minut.

Ponieważ grupa pierwsza zdążyła najwcześniej do
Czernej i miała dość czasu do dyspozycyi, udała się na spotkanie uroczystego pochodu, które nastąpiło pod lasem klasztornym w Czernej, gdzie się przyłączyła do uroczystego pochodu. Inne dwie grupy zdążyły wprost do klasztoru już podczas nabożeństwa.

Zaznaczyć należy, że podobnych wycieczek pieszych
winno się więcej w Okręgu organizować, gdyż wyrabiają
one nie tylko bystrość oryentacyi w danej okolicy — lecz
nadto sprawiają pewną przyjemność uczestnikom. Wspólne
takie wycieczki dają sposobność do poznania rodzinnego
kraju i pamiątek, choćby to były pamiątki mniejszej wartości, lecz w każdym razie przyjemne i miłe dla każdego
uczestnika

Wypada mi tu jeszcze jeden szczegół czysto sokoli
podnieść, a mianowicie niespełnianie rozkazów wydanych przez
wyższe władze sokole, które miejsce miało na owej uroczystości. Widziałem w Czernej druhów młodych, ćwiczących,
Sokoła z Trzebini, Szczakowej i Oświęcimia, którzy w zaleconej wycieczce pieszej nie brali udziału, tylko wrprost do
Krzeszowic koleją przybyli, zaś Jaworzno wcale żadnego
delegata nie przysłało — choć na poświęceniu ich sokolni
uczestniczył Sokół bytomski w liczniejszej delegacyi z swoim
prezesem na czele. Znać, że pod względem karności sokolej
będzie musiał Okręg ostrzejsze środki wprowadzić w swe
regulaminy i przepisy, by nareszcie przełamać tę obojętność
i niezrozumienie w spełnianiu wydanych poleceń i rozkazów.

W czasie nabożeństwa w kościele zebrali się wszyscy
druhowie ćwiczący pod dowództwem d. Skupnia i wraz z orkiestrą Sokoła krak. udali się do Krzeszowic celem odbycia
prób do ćwiczeń, które odbyć się miały na publicznym występie popołudniu. Koło godziny trzeciej popołudniu powrócił dopiero uroczysty pochód z nowo poświęconym sztandarem z Czernej, a również w tym czasie i próby ćwiczeń do
końca dochodziły.

Na czele pochodu jechała liczna bauderya w strojach
krakowskich, prowadzona przez prezesa Sokoła miejscowego
za nią liczne stowarzyszenia z Górnego Śląska z swoimi sztandarami, delegacye cechów i wielu pokrewnych towarzystw,
następnie kroczył dzielny „Sokół'' bytomski z swoim sztandarem i nareszcie inne Gniazda z Śląska górnego a za terni
dopiero szli Sokoli z Królestwa i nasi z Okręgu 1. Pochód
liczył z górą 1000 osób.

Po ustawieniu się w Rynku krzeszowickim zarządził prezes „Sokoła ** bytomskiego ślubowanie chorążego na nowy
sztandar — po którejto ceremonii odbyła się defilada całego pochodu przed nowym sztandarem i władzami sokolemi.

Po krótkim posiłku uczestników pochodu rozpoczął się
publiczny popis o godzinie 4'30 po południu zamiast, o 3-ciej
jak było programem oznaczone — lecz spóźnienie nastąpiło
z powodu dalekiej drogi i nieco długiego szykowania na
rynku krzeszowickim.

Ćwiczenia na ogół wypadły zadowalająco, choć mogły
wypaść lepiej.
{| cellspacing="3"
|width=50|
|width=900|
Na program występu publicznego złożyły się:

ćwiczenia wolne (73 druhów)

„ maczugami (17 druhów),

„ lancami (17 druhów)
|width=50|
|}


wszystkie ze Zlotu grunwaldzkiego. Dalej ćwiczył zastęp na
poręczach, ćwiczenia przeważnie stopnia wyższego, następnie
ćwiczenia laskami druhiń krzeszowickich w liczbie 8 (dość
słabo).

Po ćwiczeniach pań wkroczyło na boisko 21 druhów
z Zagłębia i powtórzyło składnie 5 obrazów ćwiczeń wolnych
mazowieckich, znanych nam ze Zlotu grunwaldzkiego. Na
zakończenie popisu, już o zmroku druhowie z Krzeszowic
ćwiczyli jeszcze przy oświetleniu bengalskiem piramidy wolne,
na koniu i poręczach.

Na tem zakończyła się cała uroczystość, która swoim
serdecznym i nadzwyczaj rodzinnym, sokolim charakterem pozostawiła wszystkim uczestnikom niezatarte miłe
wspomnienia.

Niemożliwem jest, abym nie wspomniał o ofiarodawcy
tego sztandaru, któremu jesteśmy winni podziękę wszyscy
ci, którzy byli uczestnikami tej uroczystości a w pierwszym
rzędzie „Sokół'' bytomski za wspaniały dar.

Jest nim przezacny prezes Sokoła bytomskiego druh
[[Michał Wolski]] wraz z swą małżonką, czcigodną Polką i krzewicielką ideałów sokolich.

Czołem a cześć im! G. Holoubek.