Tekst źródłowy strony Zlot w Oświęcimiu 1906

{| cellspacing="2"

|width=400|

|width=700| 
 [[Historia Dąbrowy Górniczej - z perspektywy (lotu) Sokoła|O projekcie "Historia Dąbrowy Górniczej - z perspektywy (lotu) Sokoła"]]
|}
Za [https://zasobynauki.pl/zasoby/sokol-1906-nr-5,43074/sokol_1906_nr_5pdf,343460/?fbclid=IwAR2MZesMizXZ5M4TBtQZKsLS8yijAncY32IDrCEHSApba8wkEvCd_Tefr3U Sokół 1906 nr 5] śródtytułu od redakcji muzeum.asocjacje.org

[[Plik:Zlot Oświęcim 1906-2.jpg|thumb|700px|right|'''ilustracja z publikacji''']]

==Zaproszenie==
Organizujące się w Zagłębiu Dąbrowskiem
oddziały polskiego Towarzystwa gimnastycznego
„Sokół" otrzymały od wydziału okręgu
VI-go (śląskiego) Sokołów polskich w państwie
Niemieckiem zaproszenie treści następującej:

>>Spełniamy miły obowiązek proszenia
Druhów na zlot okręgu naszego, który
odbędzie się w niedzielę dnia 19 sierpnia
r. b. w Oświęcimiu. Serca nasze
przepełnione są już teraz radością, że po
raz pierwszy, jak nie wątpimy, ujrzymy
w gronie naszem najmłodszą, a nam tak
drogą latorośl Sokolstwa Polskiego. Cieszylibyśmy
się bardzo, gdybyście, Druhowie,
nie tylko przybyli, ale wzięli
również udział w ćwiczeniach. Zlot urządzić
musimy po za granicami państwa
Niemieckiego, ponieważ u nas, w państwie
„porządku i bojaźni Bożej", jak prusacy
sami o sobie lubią wyrażać się, zlotów
naszych urządzać nic możemy, gdyż prusacy
nic pozwolą nam na to<<

Po otrzymaniu tego zaproszenia rozpoczęła
się w gniazdach Sokolskich w Zagłębiu
Dąbrowskiem praca przygotowawcza, polegająca
na wspólnych próbach ćwiczeń wolnych,
w których postanowiono wziąć w Oświęcimiu
udział; przygotowano się również do popisu
publicznego w ćwiczeniach na poręczach, lecz
w ostatniej chwili zamiaru tego zaniechano. 

==Przyjazd==
Już dnia 18-go sierpnia wieczorem podążyły liczne grona druhów z Zagłębia Dąbrowskiego do Oświęcimia, gdzie wydział miejscowego „Sokola” przygotować dla nich nocleg. Punkt zborny wyznaczono d. 19-go rano
na dworcu kolejowym, dokąd pospieszyli ci,
którzy poprzedniego dnia przyjechali do Oświęcimia.
Uszykowana na dworcu orkiestra miejscowa
witała Sokołów, przybywających ze
wszystkich stron różnymi pociągami; przybyła
również orkiestra „Sokola” krakowskiego. Na
placu przed dworcem uszykowały się zastępy
sokolskie w oddzielnym z każdego zaboru kolumnach
i poprzedzane przez dwa sztandary
(Sokoła Krakowskiego i Wrocławskiego), podążyły
czwórkami przy dźwiękach muzyki
dwóch orkiestr (na zmianę) do miasta, gdzie
z ruin starożytnego zaniku Piastowskiego powitano
je wystrzałami z moździerzy. Udano się
najprzód na nabożeństwo do kościoła, gdzie
mury świątyni nie mogły pomieścić wszystkich
przybyłych, poczem pochód w kolumnach
czwórkowych ruszył na rynek, gdzie uszykował
się w szeregach przed ratuszem. Tu
powitał zebranych przedstawiciel władzy miejskiej.
poczem prezes okręgu śląskiego podziękował
za gościnność i przyjęcie; w przerwach
pomiędzy przemówieniami śpiewało miejscowe
kółko śpiewackie.

Po kilkakrotnem przedefilowaniu po rynku
pochód udał się na boisko, gdzie odbyły
się zawody jednostek oraz próby ćwiczeń,
poczem wrócono do miasta na obiad. Organizatorzy
zlotu nie spodziewali się tak wielkiej
liczby przybyłych; sala jadalna pomieścić mogła
zaledwie 200 osób i dlatego wielu druhów
szukać musiało pożywienia w bufecie kolejowym
oraz w różnych restauracyach pomniejszych,
których tak niewielkie miasto, jak Oświęcim,
liczy jednak bardzo mało. W sali jadalnej
podczas obiadu przemawiali przedstawiciele
władzy powiatowej oraz Sokolstwa Polskiego
(z Poznania, Katowic, Krakowa, Dąbrowy Górniczej
i Sosnowca); we wszystkich przemówieniach
zaznaczano doniosłość idei sokolskich,
mających na celu duchowe i fizyczne odrodzenie
społeczeństwa polskiego, oraz jedność Polaków
ze wszystkich ziem dawnej Polski.
Po południu odbyły się ćwiczenia publiczne
na boisku, gdzie kilkotysięczny tłum
widzów przypatrywał się popisom karnych zastępów
sokolskich; trybunę zajęli przedstawiciele
władz sokolskich. W liczbie przybyłych
na zlot byli: naczelnik Związku Sokołów polskich
w Państwie Niemieckiem, prezes okręgu
VI-go, naczelnik okręgu VI-go, dwaj członkowie
wydziału głównego polskiego Towarzystwa
gimnastycznego „Sokół" w Królestwie Polskiem,
poseł Wojciech Korfanty, jeden z b. posłów
do b. Dumy w Petersburgu oraz wielu prezesów i naczelników gniazd galicyjskich i śląskich
jak również organizujących się w Królestwie
Polskiem oddziałów „Sokołów". Powszechną
uwagę zwracał na siebie druh z szarfą
naczelnika gniazda, ubrany w bogaty strój
sokolski galicyjski z odznaką „Warszawa II";
jedwabne szamerunki czamary, jedwabna koszula
i jedwabna podszewka czamary wyróżniały
go w gronie /skromnych i jednolitych
strojów galicyjskich, a tem więcej pośród szarych
kurtek i czarnych „maciejówek" sokołów
śląskich; strój ten budził niesmak pośród braci
sokolej z Galicy i i Śląska, przyzwyczajonej
oddawna do unikania wszelkich zewnętrznych
wyróżniali się oprócz tych tylko, do jakich
dają prawo obowiązujące regulaminy odznak
służbowych.

[[Plik:Zlot Oświęcim 1906-1.png|thumb|500px|right|'''Wycinek''']]
==Ćwiczenia==
Program ćwiczeń był następujący:

1) Ćwiczenia wolne, wykonane przez
Sokołów śląskich; około 100 druhów wykonało
kilka obrazów ćwiczeń wolnych; niemożność
urządzania na Śląsku ćwiczeń zbiorowych, ma
taki wpływ ujemny, że również i krycie przedstawiało
wiele do życzenia.

2) Ćwiczenia maczugami Sokołów krakowskich,
wykonane, jak zwykle, bardzo efektownie.

3) Ćwiczenia laskami Sokołów Śląskich.

4) Ćwiczenia wolne Sokołów z Zagłębia
Dąbrowskiego, na które składały się wykonane
przez 112 druhów: pochód ozdobny oraz
pięć obrazów ćwiczeń wolnych; ćwiczenia te ze
względu na dziarską postawę druhów i dokładność
wykonania wywołały pośród widzów
entuzyazm, a pośród rzeczoznawców wielkie
uznanie.

5) Ćwiczenia na przyrządach Sokołów
krakowskich i śląskich, mianowicie, na poręczach,
koniu i drążku; w ćwiczeniach na drążku
celowali, jak zwykle, Sokoli z okręgu krakowskiego.

6) Ćwiczenia lancami Sokołów śląskich,
poprzedzone pochodem ozdobnym; te mile dla
oka każdego Polaka ćwiczenia wykonane były bez zarzutu i wywołały powszechne oklaski.

7) Piramidy, wykonane przez mistrzów w tej gałęzi ćwiczeń, mianowicie Sokołów okręgu Krakowskiego wypadły bardzo udatnie.

Zmrok zapadał, gdy po rozdaniu nagród zwycięzcom w zawodach część przybyłych udała się na dworzec kolejowy i rozjechała do domów, część pozostała do następnego dnia w Oświęcimiu, gdzie podczas wieczerzy grono Szlązaków przeważnie ze sfer robotników wypowiedziało kilka deklamacyi, w których przebijała nuta gorącej miłości dla wiary, języka i ziemi ojczystej pomimo ucisku i prześladowań, jakich ludność Śląska od swych prześladowców doznaje.