Masoneria: Różnice pomiędzy wersjami

Z MediWiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(UWAGA! Zastąpienie treści hasła bardzo krótkim tekstem: „inaczej Wolnomularstwo, czasem określany mianem "sztuki królewskiej" to forma samoorganizacji społecznej czasów przejściowyc...”)
Znacznik: Zastąpiono
Linia 1: Linia 1:
inaczej Wolnomularstwo, czasem określany mianem "sztuki królewskiej" to forma samoorganizacji społecznej czasów przejściowych - pomiędzy średniowiecznym systemem korporacyjnym (bractwa, cechy, zakony), a współczesnym systemem organizacji społecznych.  
+
inaczej Wolnomularstwo, czasem określany mianem "sztuki królewskiej" to forma samoorganizacji społecznej czasów przejściowych - pomiędzy średniowiecznym systemem korporacyjnym (bractwa, cechy, zakony), a współczesnym systemem organizacji społecznych.
 
 
=Historia=
 
 
 
==Początki==
 
 
 
1721 "Bractwo Czerwone" (La Confrérie Rouge)  miało rozbudowaną strukturę. Kierownictwo krajowe w Warszawie, siedzibą pomniejsza [[Toruń]] {Hass s. 63}
 
 
 
1729 loża "Trzech braci" (aux trois Frères) w Warszawie od 1739 kolejna loża w [[Poznań|Poznaniu]]. Po odczytaniu 1739  encykliki  „In eminenti Apostolatus speculo" zdemolowano lożę w Poznaniu, a w Warszawie przerwala ona swoją działalność. {Hass s 69}
 
 
 
loża we Wrocławiu
 
 
 
1742 wolnomularze znów w Poznaniu, i w Wiśniowcu na Podolu
 
 
 
1744 Towarzystwo Trzech Braci (Très Vénérable Sicieté des trois Frères) i równolegle odbudowała się "pod trzema braćmi" (aux trois Frères) w Warszawie
 
 
 
1749 loża [[Dobry Pasterz|Dobrego pasterza (du bon Pasteur)]] (nowożytne wolnomularstwo ezoteryczno-mistyczne) oraz inicjatywy paramasońskie jak Zakon Mopsów
 
 
 
1755 Dukla na Podkarpaciu
 
 
 
w Gdańsku (dokument z Berlina) 1760 Loża Trzech Pionów (aux trois Niveaux), 1763 Loża Trzech Piramid (zu den drei Pyramiden) i (dokument z Królewca) Loża Trzech Gwiazd (Zu den drei Sternen).  oraz loża szkocka Srebnego Lichtarza (zum silbernen Leuchter). Założycielami obu ostatnich luteranie (Hass s. 80)
 
 
 
==Loże w Polsce okresu stanisławowskiego==
 
 
 
1767  rozwiazanie loży aux troi Freres i utworzene "[[Cnotliwy Sarmata|Cnotliwego Sarmaty]]" (au vertueux Sarmete), przy której istniała loża stopni wyższych "Pięciu Starszych" i loża adopcyjna
 
 
 
1769 Cnotliwy Sarmata zaczyna sie nazywać Wielka Lożą, a w Warszawie powstają dwie loże niemieckojęzyczna "Trzech Braci" (die drei Brüder) i francuskojęzyczna "Jedność Doskonała" (Union Parfaite)
 
 
 
1769/1770 we Lwowie loża "Trzech Orłów Białych"
 
 
 
1769 w Białymstoku loża "Złotego Pierścienia" rozwiązana w 1770 a na jej miejsce powstaje loża Przyjaźń
 
 
 
1770 Wielka Loża  skupia 6 lóż (Warszawa, Białystok, Lublin, Malborku, gdańska "Trzech Gwiazd")
 
 
 
1772 podczas gorącego czasu i I rozbioru działalność masonerii właściwie zamarła
 
 
 
1774 ukonstytuowała się loża "[[Karol pod Trzema Hełmami]]" - ścisłej obserwy i prowadzona w języku niemieckim(niem. Karl zu drei Helmen) – polska loża wolnomularska ścisłej obserwy, zamknięta w 1779..
 
 
 
1774 powstaje Zakon Przyjaciół Doświadczonych (Towarzystwo Dobroczynne Przyjaciół Doświadczonych) - Komandoria w Wilnie.
 
 
 
1778 istnieja trzy loże - "Karol pod Trzema Hełmami"  do której przystąpił król Polski Stanisław August Poniatowski, francuska "Parfait Silence" i Katarzyny pod Gwiazdą Północną (kontynuująca działania Zakon Przyjaciół Doświadczonych
 
 
 
 
 
http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Ars_Regia_czasopismo_poswiecone_mysli_i_historii_wolnomularstwa/Ars_Regia_czasopismo_poswiecone_mysli_i_historii_wolnomularstwa-r2008_2009-t11-n18/Ars_Regia_czasopismo_poswiecone_mysli_i_historii_wolnomularstwa-r2008_2009-t11-n18-s135-146/Ars_Regia_czasopismo_poswiecone_mysli_i_historii_wolnomularstwa-r2008_2009-t11-n18-s135-146.pdf Krzysztof Załęski
 
Słownik polskich duchownych
 
należących do lóż wolnomularskich
 
Ars Regia : czasopismo poświęcone myśli i historii wolnomularstwa 11/18, 2008/2009
 
 
 
===1786===
 
 
 
Wielcy mistrzowie
 
 
 
[[Karol Henryk Heyking]] 
 
 
 
[[Ignacy Potocki]]
 
 
 
[[Andrzej Mokronowski]], a po jego śmierci
 
 
 
[[Stanisław Szczęsny Potocki]] zrezygnował w 1789
 
 
 
[[Kazimierz Nestor Sapieha]]
 
 
 
 
 
W Polsce, na mocy ustawy masońskiej z 26 lutego
 
1784, utworzony został »Wielki Wschód Narodowy Królestwa Polskiego i W. Księstwa Litewskiego«, do którego
 
weszło 22 »wielkich urzędników«,
 
 
 
zakon liczy w Polsce lóż 20, które maja przedstawicieli przy Wielkim Wschodzie
 
 
 
===Loże prowincyonalne===
 
 
 
"Katarzyna pod gwiazdą północną" na w. Warszawy,
 
 
 
"Zjednoczenie doskonale", na w. Wilna,
 
 
 
"Stateczność uwieńczona" na w. Poznania,
 
 
 
"Doskonale milczenie", na w. Dubna.
 
 
 
Czynnymi członkami tych lóż są deputaci lóż zwyczajnych,
 
zostających pod dependencyą loży prowincyonalnej
 
 
 
====»Katarzyny pod gwiazdą północną"====
 
 
 
"[[Świątynia Izys]]"
 
 
 
, 11 Tarcza północna '",“Bouclier du Nord”
 
 
 
"Bogini eleuzyńska"; “Göttin von Eleusis”
 
 
 
i deputaci rezydenci lóż:
 
 
 
"Jutrzenka bizantyńska", na w. Konstantynopola,
 
 
 
"Nieśmiertelności ", na w. cesarsko-rosyjskich wojsk,
 
 
 
"Szczerej przyjaźni", na w. Lwowa,
 
 
 
"Minerwy", na w. Zwiahelu,
 
 
 
"Orla pruskiego", na w. Insterburga.
 
 
 
===="Doskonalej jedności",====
 
 
 
"Gorliwy Litwin",
 
 
 
"Dobry pasterz",
 
 
 
"Świątynia mądrości",
 
 
 
i deputat rezydent loży
 
 
 
"Szczęśliwe oswobodzenie", na w. Grodna.
 
 
 
===="Stałości uwieńczonej"====
 
czlonkami są mistrzowie lóż poznaskich:
 
 
 
"Orzeł bialy"
 
 
 
"Szkola mądrości
 
 
 
==== "Doskonalej tajemnicy"====
 
 
 
czlonkami są wszyscy mistrzowie
 
dubieńskiej loży:
 
 
 
"Polak dobroczynny".
 
 
 
==Zabór pruski 1795-1806==
 
 
 
==Księstwo Warszawskie==
 
 
 
1907 [[Bracia Polacy zjednoczeni]]"
 
 
 
===w. Wschód===
 
1814,.
 
liczono pod Wschodem polskim lÓŻ 12, mianowicie:
 
 
 
* Wielka loża matka, Gwiazda wschodnia na wschodzie War-
 
sza wy
 
* loża Świątynia Izys na wschodzie Warszawy.
 
* " Bogini Eleuzis"
 
* " Tarcza pólnocna"
 
* " Świątynia stałości"
 
* " Braci Polaków zjednoczonych na wschodzie Warszawy.
 
* " Przesąd zwyciężony na wschodzie Krakowa.
 
* " Braci Francuzów i Polaków połączonych na wschodzie Poznania.
 
* " Hesperus na wschodzie Plocka.
 
* " W olność odzyskana 71 Lublina.
 
* " Krzyz rycerski "Bydgoszczy.
 
* " Jutrzenka wschodząca " Radomia.
 
 
 
 
 
 
 
==Galicja==
 
 
 
1785 zum Biedermann - przysięgę zastąpiono ślubowaniem i podaniem ręki s 167
 
 
 
=II RP=
 
 
 
http://wolnomularstwo.pl/obediencje/le-droit-humain/
 
 
 
 
 
====Osoby====
 
 
 
17 marca 181? r. odbyly się wybory w. Wschodu pol-
 
skiego. Wyszedl
 
z urny w. mistrzem znany mam już Stanislaw
 
Potocki
 
 
 
 
 
https://sbc.org.pl/Content/78016/ii929451.pdf
 
 
 
=Biblioteka=
 
 
 
 
 
 
 
[https://www.sbc.org.pl/dlibra/show-content/publication/edition/926?id=926 Stanisław Załęski O masonii w Polsce od roku 1742 do 1822 na źródłach wyłącznie masońskich]
 
 
 
 
 
[http://kpbc.umk.pl/dlibra/docmetadata?id=26761&from=pubindex&dirids=52&lp=802 Bieliński, Józef Szubrawcy w Wilnie (1817-1822) : zarys historyczny]
 
 
 
 
 
==Stanisław Małachowski-Łempicki Wykaz polskich lóż wolnomularskich==
 
 
 
 
 
zob: [https://www.sbc.org.pl/dlibra/publication/12875/edition/12232/content?ref=desc Stanisław Małachowski Łempicki Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821 - poprzedzony zarysem historji Wolnomularstwa Polskiego i ustroju Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego] i http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=7553&from=publication
 
 
 
==Niemojewski, Andrzej (1864-1921) MASONERJA POLSKA==
 
 
 
 
 
źródło: fragmenty [https://www.sbc.org.pl/dlibra/publication/1159/edition/1053/content?ref=desc O masonerji i masonach. Szkic popularny] śródtytuły historia.ofop.eu
 
 
 
Gromy, jakie Watykan ciskał na WoInomularstwo stanowią następującą rubrykę:
 
 
 
28 kwietnia 1738 Klemensa XII bulla „In eminenti"
 
 
 
18 maja 1751 Benedykta XIV „Providas“
 
 
 
13 sierpnia 1814 roku Piusa VII „Sollicitudo omnium"
 
 
 
13 września 1821 tegoż „Ecclesiam“
 
 
 
13 marca 1825 Leona XII „Quo graviora“
 
 
 
24 maja 1829 Piusa VIII „Traditi”
 
 
 
15 sierpnia 1832 Grzegorza XVI „Mirari vos“
 
 
 
9 listopada 1846 Piusa IX przemówienie na konsystorzu
 
 
 
26 kwietnia 1849 to samo
 
 
 
9 grudnia 1854 to samo
 
 
 
8 grudnia 1864 to samo
 
 
 
25 września 1865 tegoż „Multiplies inter 4
 
 
 
21 listopada 1873 tegoż „Etsi multa luctuosa“
 
 
 
20 kwietnia 1884 Leona XIII „Humanum genus“
 
 
 
Czternaście tych gromów nietylko nie zdołało zmiażdżyć Masonerji, ale we Francji doprowadziło w ostateczności do rozdziału kościoła od państwa.
 
 
 
===Oświecenie===
 
 
 
Na początku XVlll-go stulecia stara Rzeczpospolita
 
Polska dogorywała. Mistrz jej, jezuita, uczynił wszystko,
 
aby zdusić w obywatelu wszelkie przymioty a rozwinąć
 
wszelakie przywary. Upadła nauka, upadła oświata, upadła literatura, rozluźniły się wszystkie spoizny
 
państwa. Polak umiał tylko hulać i modlić się, będąc
 
wedle przysłowia rzeczywiście tylko „do tańcaj-różańca“. A jednak ten upadły naród dźwignął się i stojąc
 
niemal u samej mogiły zawrócił na bujne pole życia. Roku 1773 Klemens XIV bullą „Dominus ac Redemptor”
 
znosi [[Jezuici|Zakon Jezuitów]]. Od tej chwili poczyna się w
 
Polsce odrodzenie a sejm czteroletni 1788—1892 świadczy,
 
że społeczeństwo już jest inne, już jest obudzone,
 
już posiada ideę przewodnią, którą przedtem całkiem
 
zatraciło. Jeżeli jednak w jezuityzmie widzimy raka,
 
który kraj toczył, jeżeli wycięcie tego raka usunęło cięż­ką a przewlekłą chorobę, to gdzież on „eliksir życia“,
 
który pomógł osłabionemu organizmowi, wzmocnił go,
 
z łoża podniósł? Odpowiadają nam zazwyczaj historycy: oświata. Ale kto wniósł ją? Kto był jej Janem
 
Chrzcicielem, którego głos długo rozlegał się śród puszczy umysłowej? Nie będzie to zbyt śmiałą hypotezą,
 
jeżeli pierwszych objawów myśli odrodzenia zechcemy
 
doszukiwać się w Masonerji, następnie zaś, gdy weź­miemy pod rozbiór ostatnie dziesiątki lat XVlII-go wieku
 
pierwsze dwa XIX go wieku, hypoteza będzie mogła
 
śmiało zamienić się na tezę, skoro oną czarodziejską
 
lekarkę „oświatę" ujrzymy w rękach polskich ministrów
 
masonów, popieranych przez rząd polski również z masonów
 
złożony.
 
 
 
Już wiemy, że w trzecim dziesiątku lat XV!ll-go
 
wieku Masonerja przedostała się do Polski. W stosunku
 
do zaśniedziałych opinji, do uległości względem
 
księżej sutanny i do powszechnie obowiązującej bezmyślności,
 
była ona poprostu elementem umysłowospołecznej
 
rewolucji. Toteż Klemens XII bullą roku
 
1738 „In eminent! Apostolatus specula“ wyklina ją i dławi.
 
Ale już roku 1742 wskrzeszają ją Mniszech, Jabłonowski,
 
Mokronowski. Roku 1744 francuz Longchamp
 
zakłada lożę w Warszawie a roku 1747 we Lwowie.
 
Ideami jej przejmują się najwybitniejsi mężowie, ludzie
 
stanowisk i wpływów. Historycy widzą zwykle punkt
 
zwrotny w założeniu przez Konarskiego r. 1741 —1742
 
Collegium Nobilum, któremu zresztą zarzucano pewną
 
arystokratyczność, oraz w założonym roku 1765 przez
 
Króla Stanisława Augusta znakomitym Korpusie Kadetów
 
o programie szeroko humanitarnym. Następnym
 
filarem ma być ustanowiona 1773 roku Komisja Edukacyjna
 
z założonem roku 1775 „Towarzystwem do ksiąg
 
elementarnych“, następnie po utworzeniu Księstwa Warszawskiego
 
r. 1807 Najwyższa Izba Edukacyjna, przekształcona
 
roku 1812 w Dyrekcję Edukacji Publicznej,
 
a roku 1815, po -“utworzeniu Królestwa Polskiego, Komisja wyznań i oświecenia publicznego. Ale kto kiero
 
wał temi instytucjami, kto piastował w nich najwyższe
 
godności, kto szczepił tam swoje idee? Nie ulega dziś
 
najmniejszej wątpliwości, że Masoni. Cały dwór Stanisława
 
Augusta jest przejęty wolnomularstwem, cały ten
 
dwór tak zresztą kulturalny, oświecony. Nawet kler
 
ku niezadowoleniu jezuitów i papieża sprzyja Masonerji.
 
Na uroczystość wolnomularską, odbytą pod przewodnictwem
 
króla, prymas Podoski wypożycza swoje srebra
 
stołowe. Idee wolnomyślne płyną z góry, nie z do­
 
łu; inaczej „rewolucja“ 1788—92 nie byłaby się odbyła
 
„pokojowo“. Nie „młodzi“ niosą idee odrodzenia „potrząsając
 
nowości kwiatem“, ale „starzy”, albowiem
 
wiek XVIII w Polsce nie zna żadnej walki „młodych
 
i starych“. Żaden zapalony młodzieniec nie mógł śmia­
 
łością krytyki przelicytować takiego biskupa Krasickiego,
 
osobistego przyjaciela ukoronowanego Masona w
 
postaci Fryderyka Wielkiego. „Monachomachja“ Krasickiego
 
jest najwymowniejszem świadectwem literackiem
 
prądów ówczesnych. Zresztą roku 1784 Masonerrja
 
polska wyzwala się z pod wpływów zagranicznych
 
i tworzy Wielki [Wschód Narodowy. Wszyscy, którzy
 
teraz w Polsce rzeczywiście „robią historję“ należą do
 
Masonów. Wystarcza przejrzeć spisy nazwisk, aby się
 
o tej prawdzie przekonać Zamiast dawnych, ciemnych
 
a niekarnych „królewiątek“, mamy oświeconych i uznających
 
dyscyplinę obywateli przodowników. Wolnomularstwo
 
uczyło tej dyscypliny. Ono dało Polsce dwie
 
podstawowe rzeczy, których jej brakowało: kulturę umysłową
 
i zrzeszenie. Walka światłości z ciemnościami
 
odbija się nawet w tytułach lóż, jak np. „Ciemności zwy*
 
ciężone“, „Przesąd zwyciężony“ i t. d. W okresie rewolucji i wojen, poczynając od roku 1794 Masonerja w
 
Polsce przygasa, podobnie jak w okresie rewolucyjnym
 
we Francji. Życie ją przerasta.
 
 
 
===Legiony===
 
 
 
Duch wolnomularski
 
ożywia jednek legjony; masonem jest wielki Henryk Dą­
 
browski, masonem jest bohater książę Józef Poniatowski.
 
Idą za gwiazdą Napoleona, również wtedy Masona,
 
idą w nadziei, że tern przysłużą się krajowi. Ale
 
dusze ich rwą się do tego kraju, dusze ich czują, że z
 
gwiazdy Napoleońskiej niewiele promieni padnie do Polski.
 
„My tutaj ulegać i znosić wolą obcą musiemy! Wystawieni
 
na codzienne nadzieje wrócenia w klima narodu
 
własnego“, pisze z goryczą Dąbrowski do Polski z
 
Rzeczpospolitej Cisalpińskiej, pod hasłem masońskiem
 
„Wolność, miłość ojczyzny, równość4 l). Tradycja wojskowa
 
lat 1820 -30 jego czyni ojcem wszystkich późniejszych
 
związków wolnomularsko patriotycznych 2). Tymczasem
 
znowu w Polsce Masonerja odżyła. Był to rok
 
1804. Loże polskie znajdują się pod supremacją lóż berlińskich.
 
Trwa to jednak niedługo. Roku 1806 ustępują
 
Prusacy z Warszawy. Roku 1807 na czele Najwyż­szej Izby Edukacyjnej staje mason, zasłużony Stanisław
 
Potocki. Do roku 1820 on jest właściwie głównym
 
sternikiem narodowego oświecenia a wspiera go brat
 
rodzony, również mason, Ignacy, słynny z nadzwyczajnej
 
działalności na sejmie czteroletnim, jeden z głównych
 
twórców konstytucji 3-go maja! Dnia 22 marca
 
1810 roku ukonstytuował się Wschód Narodowy. Loże polskie wchodzą w stosunki z Masonami rosyjskimi.
 
 
 
===Pod patronatem Cara===
 
 
 
 
 
Po utworzeniu się Królestwa Kongresowego r. 1815
 
Masonerja w Polsce dochodzi do szczytu rozwoju a je •
 
żeli wedle obliczenia jezuity Załęskiego *) około roku
 
1820 Masonerja polska nie liczyła więcej nad 5100 głów,
 
to uprzytomnić sobie należy, że głowy te przodowały
 
całemu narodowi, jego oświacie, piśmiennictwu, nauce,
 
a wreszcie -patriotycznemu wojsku. Wszak Masonerja
 
polska nazywała się nawet wtedy Wolnomularstwem
 
Narodowem, albo Wojskowem! Głowy te, widne wszystkim,
 
stanowiły tak dziwny zespół, laką siłę moralną
 
i społeczną, że się jej rząd uląkł i nagle 1821 roku
 
wszystkie loże kazał zamknąć. Przestaje tedy istnieć
 
w Polsce Masonerja, Wolnomularstwo Narodowe, Wojskowe;
 
ale pozostają Wolnomularze. Postacią, dokoła
 
której skupiła się uwaga ówczesnej historji, był Łukasiński
 
Wobec rozbicia lóż wolnomularskich zakłada
 
on Węglarstwo Narodowe 2). W ogrodzie Łazienko
 
wskim zbierają się potajemnie na naradę główni związkowi
 
z jenerałami Prądzyńskim i Umińskim na czele. Nieco
 
później zbierają się znowu na Bielanach i składają przysięgę.
 
I oto niknie już Masonerja, niknie Węglarstwo,
 
powstaje Towarzystwo Patrjotyczne Narodowe. Spiskowcy
 
wschodzą w stosunek z rosyjskimi rewolucjonistami
 
(Dekabrystami). Wszak BestużeW wołał: „Czas,
 
aby się Polacy i Moskale nienawidzić przestali. Interes
 
obudwu narodów jednaki, związek rosyjski wszystko uczyni co trzeba dla zatarcia przedzielającej ich nienawiści“*). Pestel, Rylejew, Bestużew 2) czynią zabiegi około wytworzenia wspólnych dążeń. Następuje zjazd
 
w Kijowie. Był on wielce zmienny i warto go dziś
 
wspomnieć. Rosjanie odznaczali się większą bezwzględnością
 
ideałów, Polacy silniejszem odczuciem rzeczywistości.
 
Rosjanie dążyli do republiki demokratycznej,
 
Polacy opowiadali się za monarchją. Tłomaczyli się
 
wyraźnie, że tak radzi im nie ideał, ale epoka, przygotowanie
 
ogólne. Niestety denuncjacja pchnęła wszystkie
 
zamiary do otchłani. Rosja nie dojrzała do marzonego
 
ideału a sroga rzeczywistość, którą tak rozumieli Polacy,
 
przygniotła ich fatalnie prawie na przeciąg całego jeszcze
 
stulecia. Łukasiński zostaje uwięziony; roku 1828 z polecenia
 
rządu odbywa się nad nim i nad jego wspólnikami
 
słynny Sąd Sejmowy. Czyni on wszystko, co tylko mo­
 
że, aby ich obronić. Oczy całego narodu są zwró­
 
cone w stronę tego dziwnego sądu. Ostatecznie Łukasińskiego
 
uratować się nie dało. Zostaje on porwany, lata
 
całe więziony, prawdziwy męczennk-bohater.
 
 
 
===W Wilnie===
 
A tymczasem w Wilnie we wskrzeszonej Akademji
 
znaczna część profesorów do Wolnomularstwa należy
 
Żukowski, Groddek, Strumiło, Libelt, Wagner, Doboszyński,
 
Malewski, Mianowski, Rustem, Szymkiewicz.
 
Z młodzieży należy do wolnomularstwa przodownik
 
jej Tomasz Zan. Powstają związki studenckie. Nowosilcow
 
je prześladuje. Z powodu tych prześladowań
 
powstaje jedno z najwspanialszych dzieł literackich, trzecia
 
część Dziadów.
 
 
 
Już cała Polska jest pokryta związkami. Już zbierają
 
się lawy, które mają utworzyć wulkaniczny krater
 
1830/31 roku
 
 
 
A wszystko to wpłynęło z owego maleńkiego źró­
 
dełka wolnomularskiego...
 
 
 
Jakże to? Czyż możliwe?!
 
 
 
Przeciwnicy Masonerji popierają właściwie takie
 
przypuszczenie. Są oni w trudnem położeniu. Z jednej
 
strony pragnęliby do cna Masonerję potępić, z drugiej strony postrzegają, że wszystko, co Masonerja uczyniła,
 
naród wielką czcią otacza, aczkolwiek z nazwą Masonji
 
bynajmniej nie wiąże.
 
 
 
Jakąż tedy. ideologję miało wolnomularstwo Narodowe
 
Polskie? Jeżeli Boos stwierdza, jak przekonaliśmy
 
się wyżej, że Wolnomularstwo niemieckie na oryginalną
 
odmianę swojską nie zdobyło się, to czyżby zdobyć
 
się miało polskie?
 
 
 
Z dumą powiedzieć możemy: tak.
 
 
 
Posłuchajmy starych świadków.
 
 
 
Barzykowski pisze: „Wolnomularstwo obejmuje,
 
jak wiadomo, całe człowieczeństwo i ma na celu braterstwo
 
całego rodu ludzkiego. Wolnomularstwo polskie
 
miało się ograniczyć do braterstwa narodowago. Po
 
odzyskaniu niepodległości Polski zamierzano rozszerzyć
 
zakres pracy wolnomnlarskiej na całą Słowiańszczyznę
 
a po wyswobodzeniu tejże na ludzkość w ogóle '“). Czyż
 
nie szczytny idealizm? „Śmierć niewinnego Hirama wyobrażać
 
miała rozbiór Polski, a trzej jego mordercy
 
trzy mocarstwa, rozbiór dokonywające“.
 
 
 
Stanowi to chyba najwymowniejszy dowód na poparcie
 
naszej tezy.
 
 
 
W polityce polsko-rosyjskiej świtają idee federacji M.
 
Mochnacki pisze z powodu „myśli zjednoczenia węzłem
 
federacyjnym stanów słowiańskich“ i upadku Dekabrystów
 
jak prorok, te słowa: „W bliskiej może przyszłości
 
ujrzymy jak prżez mgłę i dla nas i dla nich szczęśliwą
 
dolę, czasy piękniejsze, północ rozjaśnioną z nieprzebranej
 
nocy“*
 
 
 
----
 
 
 
Masoneria polska wyciągnęła z ogólnych zasad
 
wolnomularskich wszystkie konsekwencje. Nie zadawalniała
 
się najszczytniejszą ideologią. Szukała gorączkowo
 
czynu, bo go szukać musiała. Inaczej ideologja jej byłaby
 
sentymentalnem kłamstwem.
 
 
 
Mason francuski walczy, niemiecki cierpi. Mason
 
polski nie chciał cierpieć. On chciał zwyciężać.
 
Mason polski jest postacią, która czeka swego
 
sprawiedliwego historyka. Widzieliśmy go, jak w wieku
 
XVIII-ym pierwszy zaczął myśleć a w wieku XIX-ym
 
pierwszy zaczął działać.
 
 
 
Nazwiska, które opromieniły w ciągu dwóch wieków
 
naszą historję, należą do spisów wolnomularskich.
 
Oto bohater książę Józef Poniatowski. Oto sławny wódz
 
Henryk Dąbrowski. Oto jeneralicja: Kniaziewicz, Umiń­
 
ski, Prądzyński. Oto wieloletni minister oświaty Stanisław
 
Potocki. Oto literaci Osiński, Niemcewicz, Kniaź-
 
nin, Minasowicz, Brodziński. Oto całe szeregi profesorów,
 
mężów stanu, oficerów, obywateli. Oto najprzedniejsze rody: Potockich, Jabłonowskich, Rzewuskich
 
Lubomirskich, Kossakowskich, Skarbków, Mycielskich,
 
Bnińskich, Tarnowskich, dzisiejsze ostoje reakcji i klerykalizmu,
 
przodują niepodległą myślą, walczą z supremacją
 
dogmatu nad rozumem, „budują“ naród.
 
 
 
Mason polski nie może być usuniętym z historji
 
polskiej bez poważnego uszkodzenia jej samej.
 
 
 
Wszyscy wielcy dziadowie nasi byli Masonami.
 
 
 
Mason europejski Masona polskiego pobudził, pouczył,
 
wskazał mu drogi, zaszczepił dyscypliny doskonalenia
 
typu człowieka. Nastąpił płodozmian myśli
 
w Polsce i dana jej była forma organizacyjna dla prywatnej
 
inicjatywy społecznej. Mason był człowiekiem światłym,
 
społecznym i rycerskim.
 
 
 
Śród dzisiejszych walk, dążeń, idei, haseł, programów,
 
śród tych nowizn z dawności wylęgłych i tych
 
dawności, rodzących nowizny, gdy przy nieustających
 
gromach obecnej chwili historycznej skierujemy oczy
 
w przeszłość i na niego spojrzymy, możemy do niego
 
zastosować piękne słowa Kasprowicza:
 
przeto dla należytego zrozumienia tego prometejskiego
 
wysiłku ducha polskiego, trwającego wiek cały, bo od
 
roku 1730 do roku 1830, musimy — przywrócić go hi
 
storji.
 
 
 
 
 
 
 
===Odrodzenie 1910-1918===
 
 
 
[[Loża "Wyzwolenie"]]
 
 
 
===W wolnej Polsce===
 
 
 
===Likwidacja===
 
 
 
 
 
[https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19380910624/O/D19380624.pdf Dekret Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 22 listopada 1938 r. o rozwiązaniu zrzeszeń wolnomularskich]
 
 
 
==inne==
 
 
 
[http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/plain-content?id=4536 Stanisław Małachowski-Łempicki Raporty szpiega Mackrotta o wolnomularstwie polski...]
 

Wersja z 11:52, 1 sty 2025

inaczej Wolnomularstwo, czasem określany mianem "sztuki królewskiej" to forma samoorganizacji społecznej czasów przejściowych - pomiędzy średniowiecznym systemem korporacyjnym (bractwa, cechy, zakony), a współczesnym systemem organizacji społecznych.