Krakowskie Ochotnicze Towarzystwo Ratunkowe

1891 z inicjatywy dr Arnolda Benneta i dr Karola Wałęcz – Brudzewskiego powstało, na wzór pierwszego w Europie (Wiedeń 1883) pogotowie ratunkowe. Początkowo dyżury były ochotnicze, nieodpłatne, a na pierwsze wyposażenie składało się pięć par noszy oraz ambulans zaprzęgnięty w dwa konie.

W 1904 r. zaczęto płacić ochotnikom za dyżury. Wtedy już pogotowie dysponowało czterema ambulansami konnymi.

W czasie I Wojny Światowej zakupiono z demobilu pierwszy samochód sanitarny (z konnych karetek ostatecznie zrezygnowano w 1927 r.)

zob.społeczne pogotowia ratunkowe w Polsce