Edward Raczyński

Przygotowane w ramach kursu AU "Historia samoorganizacji w Wielkopolsce"

1786 - 1845

historia społecznika

raczej filantropa i mecenasa sztuki

Od 1827 członek warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

1829 ufundował Bibliotekę Raczyńskich w Poznaniu - to oznaczyło 1) wybudowanie w latach 1822-1828 zgodnie z pomysłem i z pieniędzy hrabiego Edwarda Raczyńskiego budynku, 2) przekazanie bogaty księgozbiór, po części pochodzący z zasobów bibliotecznych kasowanych przez władze pruskie zakonów 3) na funkcjonowanie odsetki od kapitału 120 000 złp

był inicjatorem powstania w Poznaniu Przysionka śmierci (zwanego również domem dla pozornie zmarłych). Była to swoista kostnica przeznaczona dla osób obawiających się pogrzebania za życia. Zrealizowany po śmierci w 1848 roku.

był propagatorem oświaty higienicznej w Wielkopolsce. W 1831, po epidemii cholery, przywleczonej przez wojska rosyjskie do sąsiedniego Królestwa Polskiego, współfinansował założenie pierwszego wodociągu w Poznaniu. Dla upamiętnienia tego wydarzenia wzniósł (1841) pomnik Higiei

Hrabia wniósł też znaczący wkład w utworzenie Szpital Przemienienia Pańskiego w Poznaniu.

Był autorem i wydawcą dzieł historycznych i źródłowych

Założył szkołę rolniczą w Jeżewie w pobliżu Śremu (1841). Wspierał finansowo pisarzy i uczonych, m.in. Adama Mickiewicza i Bronisława Trentowskiego.

Wspólnie z biskupem poznańskim, Teofilem Wolickim, był autorem koncepcji budowy tzw. Złotej Kaplicy w Katedrze Poznańskiej, do której sfinansował posągi Mieszka I i Bolesława Chrobrego.