Joseph Zerboni di Sposetti

Joseph Johann Baptist Andreas von Zerboni di Sposetti (1766-1831)

Zerboni urodził się jako najstarszy syn zamożnego wrocławskiego kupca włoskiego pochodzenia. Uczęszczał do jezuickiego liceum we Wrocławiu, Po studiach (od 1778) na uniwersytecie w Halle trafia jako urzędnik do Głogowa, gdzie angażuje się w pracę tamtejszej masonerii i tworzy tajne stowarzyszenie które miało kontynuować idee zakazanego od 1785 roku zakonu iluminatów, to znaczy szerzyć oświatę i propagować idee oświeceniowe. Przewodniczącym związku był ponoć Ignaz Aurelius Feßler, były kapuc, były profesor na uniwersytecie we Lwowie, który ze względu na antyjezuicką publikację musiał w 1787 roku szukać schronienia w Prusiech. Związek ten określany jako Evergeten czyli Dobroczyńcy (niem. Evergetenbund).

Po II rozbiorze Polski w 1793 roku Zerboni otrzymał nowe stanowisko w Piotrkowie Trybunalskim. Zaangażował się w walkę z korupcją, co zakończyło się jego uwięzieniem i okryciem "spisku". W 1798 roku został zwolniony z więzienia, ale usuniety ze służby państwowej. W latach 1802-1806 gospodarował zakupionym majątkiem ziemskim. W 1810 zostaje przywrócony do służby państwowej, a w 1815 mianowany naczelnym prezesem Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Pozostawał na tym stanowisku do 1824 roku, następnie przebywał w swym majątku Rąbczyn pod Wągrowcem , gdzie został pochowany.