Loża św. Jana

Świątynia Mądrości na wschodzie Warszawy (niem. Zum Tempel der Weisheit) – symboliczna loża wolnomularska otwarta 25 maja 1805 przez wielką lożę w Berlinie. Pracowała w języku polskim i niemieckim pod młotkiem Piotra Reycha. Należała do Wielkiego Wschodu Narodowego Polski. W 1809 zlała się ze Świątynią Izis. (1)

Do założycieli loży św. Jana, nazwanej świątynią Mądrości. w Warszawie 30 września 1805 należą Józef Orse'ti, Józef Niemojewski, z dawnej Royal York w Berlinie, Józef Kosiński, jedni z pierwszych wchodzą w r. 1806 Stanisław Węgrzecki z dawnej loży Eleusis w Warszawie, od r. 1798, Szaniawski, Em. Zabłocki, Kaz. Gliszczyński, Jan Hoffmann, C. Godebski, Józef Lipski. 29 września 1806 wprowadzają do loży Niemojewski. Niewieściński i S z a n i a w s ki poźniejszego współtwórcę wolnomularstwa narodowego Kazimierza Machnickiego. widocznie wówczas związanego z nimi. A. a. d. Metryka... loży Ś. Jana. (2)

Bibliografia

(1) Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738 - 1821 poprzedzony zarysem historji wolnomularstwa polskiego i ustroju Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego, Kraków 1929

(2) Zob. Towarzystwo Republikantów Polskich