Stowarzyszenie Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych

Z MediWiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Organizacja powstała jako kontynuacja Delegacji Polskich Górników i Hutników

Okres działalności: 1920 – 1939. (Nazwa poprzednia: 1920 – 22 Związek Górników i Hutników Polskich).

Siedziba: Katowice. Kola: Śląskie (Katowice), Dąbrowskie (Dąbrowa Górnicza), Krakowskie (Kraków), Warszawskie (Warszawa).


Struktura organizacyjna: Zebranie Delegatów Kół, Zarząd Główny; sekcje, grupy. Liczba członków: 234 (1922), 414 (1929), 562 (1938).

Prezesi: Witold Sągajłło (1920 – 28), Antoni Kamieński (1929 – 35), Eugeniusz Górkiewicz (1935 – 38), Władysław Biernacki (1938 – 39). Sekretarze: Stanisław Kossuth (1929 – 31), Władysław Biernacki (1931 – 34), Romuald Kibler (1934 – 38), Wacław Jacyna (1938 – 39).

za Józef Piłatowicz Ruch stowarzyszeniowy inżynierów i techników polskich do 1939 - tom II Słownik polskich stowarzyszeń technicznych i naukowo-technicznych do 1939 r.

Źródło: „https://muzeum.asocjacje.org/index.php?title=Stowarzyszenie_Polskich_Inżynierów_Górniczych_i_Hutniczych&oldid=772”