Towarzystwo Lekarskie Wileńskie
1805 - 1839
od 1818 Cesarskie Towarzystwo Lekarskie w Wilnie od 1920 Wileńskie Towarzystwo Lekarskie
1805 powstaje pierwsze w imperium rosyjskim Towarzystwo Lekarskie Wileńskie (zatwierdzone przez Cara w 1806). Tworzy się przy Uniwersytecie Wileńskim (korzysta z jego zasobów). Jednym założycieli i pierwszym prezesem był członek Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk Jędrzej Śniadecki, „Towarzystwo zatrudniać się ma przedmiotami tyczącymi się jedynie medycyny, chirurgii i nauki aptecznej: Celem Jego będzie przykładać się wspólnie ku doskonaleniu tych umiejętności". Członkiem miejscowym mógł być :każdy, kto jest doktorem medycyny, każdy chirurg i aptekarz potwierdzony, mieszkający w Wilnie”, zaś członkiem korespondentem „tylko osoby znane z chwałą przez wydane przez siebie pisma, lub też osoby, które w rękopisach okażą Towarzystwu własne dzieło, stosowne do praktyki tej umiejętności, którą się z powołania zajmują” {2}
Po upadku powstania listopadowego Towarzystwo nadal istniało, ale z uwagi na likwidację Szkoły Głównej Wileńskiej i późniejsze przeniesienie Akademii Medyczno-Chirurgicznej, oraz uniemożliwienie drukowania materiałów w języku polskim ograniczało swoje działania. Jednak jak napisał na 90-lecie Towarzystwa Władysław Zahorski istnienie Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego “było zawsze ogniskiem jednoczenia myśli, źródłem, z którego członkowie jego czerpali zachętę do samokształcenia się, i stanowiło jedyny grunt neutralny, na którym w imię nauki schodzili się pracownicy różnorodni, rozdzieleni nieraz osobistemi względami i dążnościami” {1}
{1} Zarys dziejów Cesarskiego Towarzystwa Lekarskiego w Wilnie : (1805-1897) autor: Władysław Zahorski (1858-1927)
{2} Cesarskie Towarzystwo Lekarskie Wileńskie, jego prace i wydawnictwa (1805-1864) Autor: Bieliński, Józef (1848-1926)
Pamiętnik Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego 1936 zeszyt 1-2
