Emil Rauer: Różnice pomiędzy wersjami

Z MediWiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "(1870-1943) ==Biografia społęcznika== 1906 założyciel i prezes II gniazda Sokoła w Warszawie, które po delegalizacji przez w...")
 
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
(1870-1943)
 
(1870-1943)
  
==Biografia społęcznika==
+
==Biografia społecznika==
 +
 
 +
na podstawie [https://pl.wikipedia.org/wiki/Emil_Rauer Wiki]
  
 
1906 założyciel i prezes II gniazda [[Towarzystwo Gimnastyczne Sokół|Sokoła]] w Warszawie, które po delegalizacji przez władze w czerwcu 1907 przekształcił w Koło Miłośników Sportu.  
 
1906 założyciel i prezes II gniazda [[Towarzystwo Gimnastyczne Sokół|Sokoła]] w Warszawie, które po delegalizacji przez władze w czerwcu 1907 przekształcił w Koło Miłośników Sportu.  
 
* członek Wydziału Głównego PTG „Sokół” w Królestwie Polskim.  
 
* członek Wydziału Głównego PTG „Sokół” w Królestwie Polskim.  
  
1915 założył na Pradze VI gniazdo „Sokoła”, którego został prezesem.
+
1915  
 +
* założył i prezes  VI gniazdo „Sokoła” na Pradze
 +
* założył i członek władz Towarzystwa Przyjaciół Pragi i zasiadał potem w jego zarządzie, przy czym był (od 1916 wiceprezesem, a w latach dwudziestych prezesem)
 +
 
  
1919 członek Zarządu w 1921 zlot jego członków
+
1916
 +
* był wiceprezesem praskiego koła Polskiej Macierzy Szkolnej (PMS) i przewodniczącym sekcji praskiej wspierającej oświatę Kwesty Majowej. W sierpniu 1917 wszedł do rady opiekuńczej Gimnazjum im. Władysława IV. W latach dwudziestych był członkiem zarządu PMS.
 +
* angażował się w przygotowania obchodów 125. rocznicy Konstytucji 3 Maja
 +
* założyciel i prezes Praskiego Towarzystwa Sportowego
  
1920 prezesem I Oddziału (połączonego) Sokoła w Warszawie
+
1917 zakładał Związek Stowarzyszeń Praskich i następnie został jednym z jego wiceprzewodniczących
  
Brał udział w założeniu w grudniu 1916 Praskiego Towarzystwa Sportowego i został jego prezesem. Został wybrany na członka rady Bractwa Strzelców Kurkowych w Warszawie (1921), a także na wiceprezesa Zjednoczenia Towarzystw Sportowych i Społecznych i był nim nadal po zmianie nazwy tego towarzystwa w 1926 na Zjednoczenie Polskich Stowarzyszeń[2].
+
1918
 +
* jeden z dowódców [[Straż Narodowa|Straży Narodowej]]
 +
* Od 1918 do 1920 roku Emil Rauer służył w formacjach ochrony kolei. W późniejszym okresie współorganizował Związek Byłych Uczestników WSK i zasiadał w jego władzach, był między innymi jego prezesem. Był także członkiem zarządu głównego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny.
  
Emil Rauer miał przewodzić Polskiej Organizacji Faszystowskiej, niewielkiej partii powstałej w 1925 roku, która w momencie największego rozwoju w kwietniu 1926 liczyła około 100 członków w Warszawie, ale nie zdołała zmobilizować się do czynnego udziału w walkach przewrotu majowego. W 1927 jej działalność zamarła. Emil Rauer w styczniu 1925 został także komendantem Straży Ładu i Porządku[2][12], organizacji ultraprawicowo-narodowej wedle ówczesnych ocen policji. Jej liczebność także oceniano na ok. 100 członków, pochodzących ze środowisk wojskowych (hallerczycy, dowborczycy) i sportowych[12].
+
1919
 +
* członek Zarządu Sokoła, w 1921 zlot jego członków
  
W 1916 angażował się w przygotowania obchodów 125. rocznicy Konstytucji 3 Maja, a w 1924 brał udział w przygotowaniu obchodów 130. rocznicy rzezi Pragi. Był też skarbnikiem komitetu Votum Narodowego, budowy kościoła Opatrzności w Warszawie i prezesem komisji finansowej budowy pomnika Jana Kilińskiego.
+
1920 prezesem I Oddziału (połączonego) Sokoła w Warszawie
  
Emil Rauer miał też udział w utworzeniu Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie.  
+
1921
 +
* członek rady Bractwa Strzelców Kurkowych w Warszawie
 +
* wiceprezes Zjednoczenia Towarzystw Sportowych i Społecznych i był nim nadal po zmianie nazwy tego towarzystwa w 1926 na [[Zjednoczenie Polskich Stowarzyszeń Rzeczypospolitej|Zjednoczenie Polskich Stowarzyszeń]].
  
W dziedzinie oświaty, w 1916 był wiceprezesem praskiego koła Polskiej Macierzy Szkolnej (PMS) i przewodniczącym sekcji praskiej wspierającej oświatę Kwesty Majowej. W sierpniu 1917 wszedł do rady opiekuńczej Gimnazjum im. Władysława IV. W latach dwudziestych był członkiem zarządu PMS.
 
  
Emil Rauer należał do założycieli powstałego w kwietniu 1915 Towarzystwa Przyjaciół Pragi i zasiadał potem w jego zarządzie, przy czym był od 1916 wiceprezesem, a w latach dwudziestych prezesem. W 1917 zakładał Związek Stowarzyszeń Praskich i następnie został jednym z jego wiceprzewodniczących[2].
+
1924 brał udział w przygotowaniu obchodów 130. rocznicy rzezi Pragi. Był też skarbnikiem komitetu Votum Narodowego, budowy kościoła Opatrzności w Warszawie i prezesem komisji finansowej budowy pomnika Jana Kilińskiego. Emil Rauer miał też udział w utworzeniu Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie.  
  
Emil Rauer w lipcu 1914 współorganizował Straż Obywatelską, w której od sierpnia 1915 pełnił funkcję jednego z zastępców komendanta i naczelnika wydziału intendentury. W latach 1916–1917 ukończył kolejno kursy podoficerski, oficerski i instruktorski Polskiej Organizacji Wojskowej przy warszawskiej organizacji „Sokół”. W 1918 współorganizował Straż Narodową i został komendantem V okręgu; w listopadzie ze swoim oddziałem uczestniczył w rozbrajaniu Niemców.
+
1925
 +
* został komendantem [[Straż Ładu i Porządku|Straży Ładu i Porządku]], organizacji ultraprawicowo-narodowej wedle ówczesnych ocen policji. Jej liczebność także oceniano na ok. 100 członków, pochodzących ze środowisk wojskowych (hallerczycy, dowborczycy) i sportowych.
 +
* miał przewodzić Polskiej Organizacji Faszystowskiej, niewielkiej partii powstałej w 1925 roku, która w momencie największego rozwoju w kwietniu 1926 liczyła około 100 członków w Warszawie, ale nie zdołała zmobilizować się do czynnego udziału w walkach przewrotu majowego. W 1927 jej działalność zamarła.  
  
Od 1918 do 1920 roku Emil Rauer służył w formacjach ochrony kolei.
 
  
W późniejszym okresie współorganizował Związek Byłych Uczestników WSK i zasiadał w jego władzach, był między innymi jego prezesem. Był także członkiem zarządu głównego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny. .
+
.

Aktualna wersja na dzień 13:10, 1 gru 2024

(1870-1943)

Biografia społecznika

na podstawie Wiki

1906 założyciel i prezes II gniazda Sokoła w Warszawie, które po delegalizacji przez władze w czerwcu 1907 przekształcił w Koło Miłośników Sportu.

  • członek Wydziału Głównego PTG „Sokół” w Królestwie Polskim.

1915

  • założył i prezes VI gniazdo „Sokoła” na Pradze
  • założył i członek władz Towarzystwa Przyjaciół Pragi i zasiadał potem w jego zarządzie, przy czym był (od 1916 wiceprezesem, a w latach dwudziestych prezesem)


1916

  • był wiceprezesem praskiego koła Polskiej Macierzy Szkolnej (PMS) i przewodniczącym sekcji praskiej wspierającej oświatę Kwesty Majowej. W sierpniu 1917 wszedł do rady opiekuńczej Gimnazjum im. Władysława IV. W latach dwudziestych był członkiem zarządu PMS.
  • angażował się w przygotowania obchodów 125. rocznicy Konstytucji 3 Maja
  • założyciel i prezes Praskiego Towarzystwa Sportowego

1917 zakładał Związek Stowarzyszeń Praskich i następnie został jednym z jego wiceprzewodniczących

1918

  • jeden z dowódców Straży Narodowej
  • Od 1918 do 1920 roku Emil Rauer służył w formacjach ochrony kolei. W późniejszym okresie współorganizował Związek Byłych Uczestników WSK i zasiadał w jego władzach, był między innymi jego prezesem. Był także członkiem zarządu głównego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny.

1919

  • członek Zarządu Sokoła, w 1921 zlot jego członków

1920 prezesem I Oddziału (połączonego) Sokoła w Warszawie

1921

  • członek rady Bractwa Strzelców Kurkowych w Warszawie
  • wiceprezes Zjednoczenia Towarzystw Sportowych i Społecznych i był nim nadal po zmianie nazwy tego towarzystwa w 1926 na Zjednoczenie Polskich Stowarzyszeń.


1924 brał udział w przygotowaniu obchodów 130. rocznicy rzezi Pragi. Był też skarbnikiem komitetu Votum Narodowego, budowy kościoła Opatrzności w Warszawie i prezesem komisji finansowej budowy pomnika Jana Kilińskiego. Emil Rauer miał też udział w utworzeniu Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie.

1925

  • został komendantem Straży Ładu i Porządku, organizacji ultraprawicowo-narodowej wedle ówczesnych ocen policji. Jej liczebność także oceniano na ok. 100 członków, pochodzących ze środowisk wojskowych (hallerczycy, dowborczycy) i sportowych.
  • miał przewodzić Polskiej Organizacji Faszystowskiej, niewielkiej partii powstałej w 1925 roku, która w momencie największego rozwoju w kwietniu 1926 liczyła około 100 członków w Warszawie, ale nie zdołała zmobilizować się do czynnego udziału w walkach przewrotu majowego. W 1927 jej działalność zamarła.


.