Emilia Sczaniecka: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Plik:Kajetan Saryusz-Wolski, Emilia Szczaniecka, wielka patryotka ratująca rannych na polu bitwy w r. 1831.jpg|thumb|300px|right|'''Emilia | + | [[Plik:Kajetan Saryusz-Wolski, Emilia Szczaniecka, wielka patryotka ratująca rannych na polu bitwy w r. 1831.jpg|thumb|300px|right|'''Emilia Sczaniecka''']]1804-1896 |
| − | nawiązuje kontakt z studencką organizacja "[[Polonia]]" w Berlinie (poznaje Marcinkowakiego) | + | {| cellspacing="2" |
| + | |||
| + | |width=400| | ||
| + | |||
| + | |width=700| | ||
| + | [[Historia samoorganizacji w Wielkopolsce|Przygotowane w ramach kursu AU "Historia samoorganizacji w Wielkopolsce"]] | ||
| + | |} | ||
| + | [[Plik:Bordes - Klaudyna z Działyńskich Potocka 1822.jpg|thumb|300px|right|'''Klaudyna z Działyńskich Potocka''']] | ||
| + | |||
| + | (1804-1896) | ||
| + | ==Biografia społecznicy== | ||
| + | |||
| + | Podczas kształcenia w Dreźnie poznała młodych ludzi zrzeszonych w tajnych patriotycznych związkach (?) | ||
| + | |||
| + | nawiązuje kontakt z studencką organizacja "[[Polonia]]" w Berlinie (poznaje [[Karol Marcinkowski|Marcinkowakiego]]) | ||
w czasie powstania 1830 [[Towarzystwo Dobroczynności Patriotycznej|Tow. Dobroczynności Patriotycznej Kobiet]] w Warszawie | w czasie powstania 1830 [[Towarzystwo Dobroczynności Patriotycznej|Tow. Dobroczynności Patriotycznej Kobiet]] w Warszawie | ||
| Linia 12: | Linia 26: | ||
o wybuchu powstania styczniowego współdziałała w utworzeniu Wielkopolskiego Komitetu Niewiast, opartego na tych samych założeniach i podobnej strukturze jak Dyrekcja Opieki nad Rannymi z r. 1848. | o wybuchu powstania styczniowego współdziałała w utworzeniu Wielkopolskiego Komitetu Niewiast, opartego na tych samych założeniach i podobnej strukturze jak Dyrekcja Opieki nad Rannymi z r. 1848. | ||
| − | Wspierała finansowo bazar | + | Wspierała finansowo bazar, Tow. Naukowej Pomocy; wspólnie z [[Bibianna Moraczewska|Moraczewską]] zorganizowała Tow. Pomocy Naukowej dla Dziewcząt. Uczestniczyła w obchodach trzechsetnej rocznicy śmierci Jana Kochanowskiego w Poznaniu i weszła w skład komitetu budowy jego pomnika. W r. 1880 w czasie obchodów 50. rocznicy wybuchu powstania listopadowego odbierała liczne manifestacyjne wyrazy hołdu i poważania, wręczono jej wieniec laurowy oraz adres od Wielkopolan. S. była członkiem honorowym Stowarzyszenia Nauczycielek w Krakowie, Tow. Czytelni dla kobiet we Lwowie, «Warty», Tow. Opieki nad dziećmi polskimi. |
| − | + | Zmarła 11 V 1896 w Pakosławiu, została uroczyście pochowana na cmentarzu w Michorzewie. Rodziny nie założyła. | |
https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/emilia-sczaniecka | https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/emilia-sczaniecka | ||
Wersja z 11:20, 11 sty 2025
1804-1896
Przygotowane w ramach kursu AU "Historia samoorganizacji w Wielkopolsce" |
(1804-1896)
Biografia społecznicy
Podczas kształcenia w Dreźnie poznała młodych ludzi zrzeszonych w tajnych patriotycznych związkach (?)
nawiązuje kontakt z studencką organizacja "Polonia" w Berlinie (poznaje Marcinkowakiego)
w czasie powstania 1830 Tow. Dobroczynności Patriotycznej Kobiet w Warszawie
Zaangażowana była w prace Komitetu Dam Wielkopolskich, którego celem było udzielanie pomocy weteranom powstania listopadowego zamieszkałym w W. Ks. Pozn. Ponadto założyła własne tajne Stowarzyszenie Kobiece, znane także jako Tow. Pań Wielkopolskich. Utrzymywała ożywione kontakty ze środowiskiem emigracyjnym, korespondowała z K. Potocką przebywającą w Dreźnie, Komitetami Opieki we Francji i Saksonii, zbierała pieniądze i wysyłała je emigrantom.
Uważa się, że była współorganizatorką Komitetu Opieki nad Rannymi, powołanego 24 III 1848, i utworzonej w tymże dniu Dyrekcji Opieki nad Rannymi, lecz sama w jej skład nie weszła. Zorganizowała natomiast Kobiecy Komitet Powiatowy w Buku, a przebywając w Poznaniu aktywnie współdziałała w tworzeniu lazaretów, m.in. we Wrześni
o wybuchu powstania styczniowego współdziałała w utworzeniu Wielkopolskiego Komitetu Niewiast, opartego na tych samych założeniach i podobnej strukturze jak Dyrekcja Opieki nad Rannymi z r. 1848.
Wspierała finansowo bazar, Tow. Naukowej Pomocy; wspólnie z Moraczewską zorganizowała Tow. Pomocy Naukowej dla Dziewcząt. Uczestniczyła w obchodach trzechsetnej rocznicy śmierci Jana Kochanowskiego w Poznaniu i weszła w skład komitetu budowy jego pomnika. W r. 1880 w czasie obchodów 50. rocznicy wybuchu powstania listopadowego odbierała liczne manifestacyjne wyrazy hołdu i poważania, wręczono jej wieniec laurowy oraz adres od Wielkopolan. S. była członkiem honorowym Stowarzyszenia Nauczycielek w Krakowie, Tow. Czytelni dla kobiet we Lwowie, «Warty», Tow. Opieki nad dziećmi polskimi.
Zmarła 11 V 1896 w Pakosławiu, została uroczyście pochowana na cmentarzu w Michorzewie. Rodziny nie założyła.
